Postanowienie WSD z dnia 5 maja 2015r.

Ocena, czy stan zdrowia obwinionego umożliwia mu udział w rozprawie przed sądem dyscyplinarnym wymaga tzw. wiadomości specjalnych w rozumieniu art. 193 k.p.k., a zatem takich, które wykraczają poza normalną, powszechną wiedzę dostępną człowiekowi o odpowiednim doświadczeniu życiowym, wykształceniu i zasobie wiedzy ogólnej. Fakty, których ustalenie wymaga wiedzy specjalnej, stwierdza się za pomocą dowodu z opinii biegłego, której zasięgnięcie art. 193 §1 k.p.k. uznaje za niezbędne. Nawet gdyby sąd posiadał wiadomości specjalne, to i tak jest zobowiązany skorzystać z dowodu z opinii biegłego. Wiedza sądu nie stanowi dowodu w sprawie, umożliwia jedynie i ułatwia sądowi ocenę dowodu z opinii biegłego. Interpretacja przepisu nie pozostawia żadnych wątpliwości, co do tego, że powołanie biegłego w sytuacji, o jakiej mowa, nie jest prawem a obowiązkiem sądu. Jeśli więc w sprawie konieczne było zasięgnięcie opinii biegłego, dowodu takiego nie można zastąpić innym dowodem (postanowienie SN z 17 maja 2007 r., II KK 331/06, Prok. i Pr.-wkł. 2007, nr 10, poz. 14, s. 11), bez wątpienia zaś nie można zastępować go swobodnym uznaniem sądu. Konieczność odpowiedniego stosowania art. 193 k.p.k. w postępowaniu dyscyplinarnym nie budzi wątpliwości.