Postanowienie WSD z dnia 28 stycznia 2023 r.
Sygn. akt: WSD 30/22
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2023 r.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury
w składzie
Przewodniczący: SWSD adw. Ewa Czarnynoga-Willim (spraw.)
Członkowie: SWSD adw. Beata Chadaj
SWSD adw. dr Witold Kabański
na posiedzeniu bez udziału stron
w sprawie adw. X i adw. Y w związku z zażaleniami obwinionych na postanowienia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 5 maja 2022 r. i 18 maja 2022 r., sygn. WSD 30/22
na podstawie art. 95 n pkt 1 ustawy Prawo o Adwokaturze w zw. z art. 105 § 1 k.p.k., art. 95n pkt 1 ustawy Prawo o Adwokaturze w zw. z art. 430 § 1 k.p.k. oraz art. 95n pkt 1 ustawy Prawa o Adwokaturze w zw. z art. 437 § 1 k.p.k. i art. 95n pkt 1 ustawy Prawo o Adwokaturze w zw. z art. 430 § 1 k.p.k.
postanawia:
1. sprostować oczywistą omyłkę postanowienia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 5 maja 2022 r., sygn. WSD 30/22, w ten sposób że w części opisowej postanowienia w miejsce sygn. SD 25/17 i SD 10/19 wpisać prawidłową sygn. SD 8/19,
2. pozostawić bez rozpoznania zażalenie adw. X z dnia 20 czerwca 2022 r. (data wpływu) na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 18 maja 2022 r., sygn. WSD 30/22,
3. zażalenia adw. Y z dnia 1 lipca 2022 r. (data wpływu) na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 5 maja 2022 r., sygn. WSD 30/22 nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy,
4. pozostawić bez rozpoznania zażalenie adw. Y z dnia 1 lipca 2022 r. (data wpływu) na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 18 maja 2022 r., sygn. WSD 30/22.
UZASADNIENIE
Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury prostuje część opisową postanowienia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 5 maja 2022 r., sygn. WSD 30/22, w ten sposób że w części opisowej postanowienia w miejsce sygn. SD 25/17 i SD 10/19 wpisać prawidłowej sygn. SD 8/19. Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury wskazał w tej części wadliwą sygnaturę sprawy przed Sądem Dyscyplinarnym Izby, który element podlega sprostowaniu jako oczywista omyłka pisarska, na podstawie art. 95n pkt 1 Prawa o adwokaturze w zw. z art. 105 § 1 k.p.k. Wniosek o wyłączenie sędziów został złożony w sprawie SD 8/19, wobec czego należało skorygować sygnaturę akt sprawy, w której został wniosek ten złożony.
Zażalenie obwinionego na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 18 maja 2022 r., o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej na postanowienie Sądu II instancji jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 105 § 4 k.p.k. w zw. art. 95n pkt 1 ustawy Prawa o adwokaturze zażalenie przysługuje jedynie na postanowienie Sądu I instancji o sprostowaniu. W tym zakresie wypowiedział się Sąd Najwyższy w postanowieniu Sądu Najwyższego - Izba Wojskowa z dnia 29 grudnia 2010 r. (WZ 58/10). Wyższy Sąd Dyscyplinarny jest Sądem II instancji w stosunku do Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej, wobec czego zażalenie na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej nie przysługuje, a złożony środek odwoławczy należało pozostawić bez rozpoznania.
W zakresie zażalenia adw. Y z dnia 1 lipca 2022 r. (sygn. akt: WSD 30/22) Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury przyjmuje za własne jako inny skład Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury ustalenia wyrażone w uzasadnieniu tego postanowienia, rozpoznając zażalenie stosownie do art. 95n pkt 1 ustawy Prawa o Adwokaturze w zw. z art. 430 § 2 k.p.k.
W ocenie innego składu Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury zażalenie w tym zakresie nie zasługuje na uwzględnienie, z uwagi na to że w sytuacji gdy Wyższy Sąd Dyscyplinarny prawomocnie już nie wyłączył sędziów Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Zielonej Góry od rozpoznania, nie ma podstaw do wskazywania innego Sądu Dyscyplinarnego niż Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Zielonej Górze do rozpoznania sprawy, gdyż Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Zielonej Górze może rozpoznać sprawę, gdyż sędziowie tego Sądu nie zostali wyłączeni od rozpoznania sprawy.
Zażalenie drugiego obwinionego na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 18 maja 2022 r., o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej jest niedopuszczalne, argumentacja w tym zakresie pozostaje aktualna również w stosunku do drugiego z obwinionych.