Postanowienie WSD z dnia 27 października 2022 r. (2)
Sygn. akt: WSD 146/22
POSTANOWIENIE
Dnia 27 października 2022 r.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny w składzie
Przewodniczący: SWSD adw. Jacek Ziobrowski
Członkowie: SWSD adw. Przemysław Piotrowski
SWSD adw. Małgorzata Tyszka-Hebda (spraw.)
na posiedzeniu bez udziału stron
w sprawie adw. XY z wniosku Prezesa Sądu Dyscyplinarnego Izby
Adwokackiej w Lublinie o przekazanie zażalenia
adw. X na postanowienie Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Rzeszowie
z dnia 15 lipca 2022 r., sygn. RD/Spr 27/2022,
o odmowie wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego, do rozpoznania innemu sądowi
dyscyplinarnemu niż miejscowo właściwy, sygn. SD 38/22
na podstawie art. 92 ust. 4 ustawy Prawo o adwokaturze
postanawia:
przekazać zażalenie adw. X na postanowienie Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Rzeszowie z 15 lipca 2022 r., sygn. RD/Spr 27/2022, do rozpoznania Sądowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w Białymstoku.
WSD 146/22
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 92 ust. 1 tej ustawy Prawo o adwokaturze właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd dyscyplinarny izby adwokackiej, której obwiniony jest członkiem w chwili wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Jest to ogólna zasada dotycząca właściwości miejscowej sądów dyscyplinarnych.
Zgodnie z art. 92 ust. 4
ustawy ? Prawo o adwokaturze w razie, gdy sąd właściwy nie może z powodu
przeszkody rozpoznać sprawy lub podjąć innej czynności albo gdy wymagają tego
względy celowości, Wyższy Sąd Dyscyplinarny wyznaczy inny sąd dyscyplinarny do
rozpoznania sprawy. W orzecznictwie wskazuje się, że ?względy celowości, o których mowa w art. 92 ust. 4 ustawy ? Prawo
o adwokaturze, bez wątpienia obejmują swym zakresem sytuacje, w których
występują realne okoliczności, które mogą zasadnie stwarzać przekonanie
o braku warunków do obiektywnego rozpoznania sprawy w danym sądzie oraz
o tym, że tylko przekazanie stworzy lepsze możliwości do trafnego
rozstrzygnięcia w przedmiocie procesu. Są to sytuacje, które mogą wywierać
wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie o braku warunków do
rozpoznania sprawy
w sposób obiektywny. Przekazanie sprawy innemu sądowi dyscyplinarnemu jest
zatem wskazane, gdy ze względu na dobro 'adwokackiego wymiaru sprawiedliwości'
cały sąd miejscowy jest nieodpowiedni do rozpoznania konkretnej sprawy. Rzeczą
sądów, w tym także sądów dyscyplinarnych, jest takie orzekanie, aby w opinii
publicznej oraz środowiskowej nie powstawały wątpliwości co do tego, że
wydawane orzeczenia są wolne od jakichkolwiek poza procesowych wpływów,
podyktowane jakimikolwiek innymi przesłankami niż te, które wynikają z
materiału dowodowego i treści ustawy? (postanowienie Wyższego Sądu
Dyscyplinarnego z dnia 26 kwietnia 2014 roku, WSD 22/14).
Wobec tego, że adwokat ?????? pełni funkcję Sędziego Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie, względy celowości przemawiają za koniecznością przekazania sprawy do rozpoznania innemu Sądowi Dyscyplinarnemu niż macierzysty dla właściwego kształtowania orzecznictwa dyscyplinarnego oraz wyeliminowania ewentualnego zarzutu braku bezstronności przy orzekaniu.
Wobec powyższego postanowiono jak w petitum postanowienia.
Słowa kluczowe: właściwość sądu