Postanowienie WSD z dnia 24 stycznia 2023 r. (5)
Sygn. akt: WSD 177/22
POSTANOWIENIE
Dnia 24 stycznia 2023 r.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury
w składzie
Przewodniczący: SWSD adw. dr Marcin Radwan-Röhrenschef
Członkowie: SWSD adw. Małgorzata Tyszka- Hebda (spraw.)
SWSD adw. Marek Forystek
na posiedzeniu bez udziału stron
w sprawie adw. XY z zażalenia obwinionego z dnia 25 listopada 2022 roku na zarządzenie Prezesa Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Częstochowie z dnia 28 października 2022 roku, sygn. SD 2/22
na podstawie art. 95 i 95n ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n a w i a:
utrzymać w mocy Zarządzenie Prezesa Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Częstochowie z dnia 28 października 2022 roku.
U Z A S A D N I E N I E
Adwokat XY wniósł zażalenie na Zarządzenie Prezesa Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Częstochowie z dnia 28 października 2022 roku odmawiającego przyjęcia odwołania skarżącego od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Częstochowie z dnia 18 lipca 2022 roku wydanego w sprawie o sygn. akt SD 2/22.
W uzasadnieniu wykazano, że środek odwoławczy został złożony po upływie ustawowego terminu, o jakim obwiniony został pouczony przy przesłanym orzeczeniu wraz z uzasadnieniem.
Nadto uzasadnienie zawiera dokładne wyjaśnienie możliwości sprostowania oczywistych omyłek pisarskich, sposobu, jak również konsekwencji z tym związanych z powołaniem się na właściwe przepisy k.p.k. odpowiednio stosowane w postępowaniu dyscyplinarnym zgodnie z art. 95n Prawa o adwokaturze.
Na Zarządzenie Prezesa zażalenie złożył skarżący adwokat XY wskazując, iż termin do wniesienia odwołania liczył od daty otrzymania sprostowania sugerując się pouczeniem jakie otrzymał od Dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej załączając przy zażaleniu pismo z pouczeniem w sprawie upomnienia dziekańskiego w sprawie o sygn. RD 7/20.
Skarżący wniósł o zmianę Zarządzenia i przyjęcie odwołania do rozpoznania.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zaskarżone Zarządzenie Prezesa Izby Adwokackiej w Częstochowie jest słuszne i dlatego należało utrzymać je w mocy.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny w składzie orzekającym w pełni podziela uzasadnienie zarządzenia, które zgodne jest ze stanem faktycznym dokładnie przedstawionym i oparte jest na przepisach prawa wskazanych w rozstrzygnięciu.
Jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia skarżonego zarządzenia skarżący adwokat XY otrzymał odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem w dniu 9 sierpnia 2022 roku wraz z pouczeniem o 14 dniowym terminie do złożenia odwołania. Wobec powyższego 14-dniowy termin do wniesienia odwołania od orzeczenia mijał skarżącemu w dniu 23 sierpnia 2022 roku.
Tymczasem skarżący zamiast złożyć odwołanie w zawitym terminie - złożył wniosek o sprostowanie uzasadnienia orzeczenia. Ostatecznie odwołanie od orzeczenia skarżący złożył w dniu 19 października 2022 roku, tj. po 71 dniach od jego doręczenia z 57- dniowym spóźnieniem. Wobec takiego stanu rzeczy Prezes Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Częstochowie zgodnie z treścią art. 429 §1 w zw. z art. 95n ustawy Prawo o adwokaturze odmówił przyjęcia odwołania obwinionego.
Na marginesie tylko w związku z powołaniem się przez skarżącego na pouczenie w innej sprawie należy przywołać, iż Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 14 lipca 2014 roku w sprawie o sygn. akt IVKZ 44/14, jasno wyraził się, co do podobnej kwestii wskazując, że: ?Takiego stanu rzeczy w żaden sposób nie może zmienić również okoliczność, że skarżącego mylnie pouczono o tym, że zażalenie mu przysługuje. W myśl utrwalonego w orzecznictwie poglądu, mylne pouczenie o przysługującym uczestnikowi uprawnieniu (np. środku odwoławczym) nie powoduje przyznania temu uczestnikowi takiego uprawnienia, jeżeli w rzeczywistości mu ono nie przysługuje (por. postanowienie SN z dnia 26 lutego 1999 r., V KZ 12/99, Prok. i Pr. 1999, nr 9, poz. 6: postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2005 r., V KZ 56/04 OSNKW-R 2005, poz. 174?.
Z powyższych względów należało orzec jak w sentencji.