Postanowienie WSD z dnia 23 stycznia 2020 r.

w sprawie adw. A.S. z zażalenia Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach na postanowienie Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach z dnia 9 października 2019 r., SD 16/18,
na podstawie art. 95 i art. 95n ustawy ? Prawo o adwokaturze w zw. z art. 17 § 1 k.p.k. oraz na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 95 n ustawy ? Prawo o adwokaturze
postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Katowicach postanowieniem z dnia 9 października 2019 r. zwrócił akta Rzecznikowi Dyscyplinarnemu w celu uzupełnienia przeprowadzonego postępowania dyscyplinarnego.
Postanowienie zostało zaskarżone przez Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach. W zażaleniu z dnia 14 listopada 2019 r. podniesiono zarzut obrazy przepisów postępowania, polegający na oparciu orzeczenia o art. 345 k.p.k., który to przepis został uchylony z dniem 1 lipca 2015 r. W konsekwencji podniesionego zarzutu Rzecznik Dyscyplinarny wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
Zażalenie Rzecznika Dyscyplinarnego zasługiwało na uwzględnienie.
Jako podstawę prawną zaskarżonego orzeczenia sąd dyscyplinarny I instancji przywołał art. 345 k.p.k. Wskazany przepis został uchylony i nie może być zastosowany w celu zwrotu akt Rzecznikowi Dyscyplinarnemu. Już tylko z tego powodu zaskarżone orzeczenie musiało zostać uchylone.
Zgodnie z procedurą karną, w przypadku istotnych braków postępowania przygotowawczego, sąd może przekazać sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia materiału dowodowego na podstawie art. 344a k.p.k. W takiej sytuacji sąd wskazuje kierunek uzupełnienia, a w razie potrzeby odpowiednie czynności, jakie należy przedsięwziąć (art. 344a § 2 k.p.k.). Ewentualne przekazanie sprawy Rzecznikowi Dyscyplinarnemu byłoby możliwe na etapie wstępnej kontroli oskarżenia. Natomiast w niniejszej sprawie doszło do rozpoczęcia przewodu sądowego.
Jeżeli braki postępowania przygotowawczego ujawniły się w toku rozprawy sąd może przerwać albo odroczyć rozprawę, zakreślając oskarżycielowi termin do przedstawienia dowodów, których przeprowadzenie pozwoliłoby na usunięcie dostrzeżonych braków (art. 396a k.p.k.).
Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Katowicach nie wskazał, jakie ewentualne czynności procesowe powinien przeprowadzić Rzecznik Dyscyplinarny i o jakie ewentualne dowody powinien zostać uzupełniony materiał dowodowy. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia podniesiono, że sformułowanie zarzutu postawionego adw. A.S. i przyjęta kwalifikacja prawna czynu nie pozostają ze sobą w bezpośredniej korelacji. Zdaniem sądu dyscyplinarnego I instancji konieczne jest przeprowadzenie pogłębionej analizy stanu faktycznego i określenie prawidłowej kwalifikacji prawnej na nowo sprecyzowanego zarzutu.
Tak więc czynności, jakie miałby przeprowadzić Rzecznik Dyscyplinarny po zwrocie akt, sprowadzałyby się do ponownej analizy zgromadzonych dowodów oraz zmiany opisu czynu i przyjętej kwalifikacji prawnej. W tym miejscu należy podzielić pogląd skarżącego, że ocena zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego należy do kognicji Sądu Dyscyplinarnego. Ponadto Sąd Dyscyplinarny ma prawo zmienić zawarty we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego opis zarzucanego czynu oraz zastosować inną kwalifikację prawną. Dlatego też nie ma żadnych podstaw do zwrotu akt sprawy Rzecznikowi Dyscyplinarnemu.
Wobec uchylenia zaskarżonego orzeczenia postępowanie dyscyplinarne powinno toczyć się w dalszym ciągu. Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Katowicach wyznaczy termin rozprawy i zobowiąże strony do złożenia wniosków dowodowych. Po przeprowadzeniu ewentualnych dowodów, sąd I instancji rozważy, czy skorzystać z uprawnień wynikających z art. 399 k.p.k. i wyda rozstrzygnięcie w sprawie.
Z podniesionych względów Wyższy Sąd Dyscyplinarny orzekł, jak w sentencji orzeczenia.