Postanowienie WSD z dnia 22 września 2022 r. (7)

Sygn. akt: WSD 117/22

POSTANOWIENIE

Dnia 22 września 2022 r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

Przewodniczący:   SWSD adw. Jacek Ziobrowski

          Członkowie:          SWSD adw. Jan Ciećwierz (spraw.)

                                        SWSD adw. Małgorzata Tyszka-Hebda

na posiedzeniu bez udziału stron

w sprawie adw. XY z wniosku Prezesa Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w  Warszawie z dnia 30 sierpnia 2022   roku w sprawie wyznaczenia innego sądu dyscyplinarnego niż miejscowo właściwy do rozpoznania zażalenia skarżącego X na postanowienie Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie z dnia 22 lipca 2022 roku, o odmowie wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego.

na podstawie art. 92 ust. 4 ustawy Prawo o adwokaturze

postanawia:

uwzględnić wniosek Prezesa Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2022 roku i przekazać do rozpoznania zażalenie skarżącego X Sądowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w  Płocku.

U z a s a d n i e n i e

Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd dyscyplinarny izby adwokackiej, której obwiniony jest członkiem w chwili wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Jest to ogólna zasada dotycząca właściwości miejscowej sądów dyscyplinarnych.

Zgodnie z art. 92 ust. 4 ustawy ? Prawo o adwokaturze w razie, gdy sąd właściwy nie może z powodu przeszkody rozpoznać sprawy lub podjąć innej czynności albo gdy wymagają tego względy celowości, Wyższy Sąd Dyscyplinarny wyznaczy inny sąd dyscyplinarny do rozpoznania sprawy. W orzecznictwie wskazuje się, że ?względy celowości, o których mowa w art. 92 ust. 4 ustawy ? Prawo o adwokaturze, bez wątpienia obejmują swym zakresem sytuacje, w których występują realne okoliczności, które mogą zasadnie stwarzać przekonanie o braku warunków do obiektywnego rozpoznania sprawy w danym sądzie oraz o tym, że tylko przekazanie stworzy lepsze możliwości do trafnego rozstrzygnięcia w przedmiocie procesu. Są to sytuacje, które mogą wywierać wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie o braku warunków do rozpoznania sprawy w sposób obiektywny. Przekazanie sprawy innemu sądowi dyscyplinarnemu jest zatem wskazane, gdy ze względu na dobro ?adwokackiego wymiaru sprawiedliwości? cały sąd miejscowy jest nieodpowiedni do rozpoznania konkretnej sprawy. Rzeczą sądów, w tym także sądów dyscyplinarnych, jest takie orzekanie, aby w opinii publicznej oraz środowiskowej nie powstawały wątpliwości co do tego, że wydawane orzeczenia są wolne od jakichkolwiek poza procesowych wpływów, podyktowane jakimikolwiek innymi przesłankami niż te, które wynikają z materiału dowodowego i treści ustawy? (postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 26 kwietnia 2014 roku, WSD 22/14).

Wobec tego, że odwołanie dotyczy protokolanta Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie dlatego Wyższy Sąd Dyscyplinarny dla właściwego kształtowania orzecznictwa dyscyplinarnego oraz wyeliminowania ewentualnego zarzutu braku bezstronności przy orzekaniu przychylając się do wniosku Prezesa Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie, który sam dostrzegł potrzeby wyznaczenia innego sądu niż miejscowo właściwy do rozpoznania odwołania  postanowił jak w petitum postanowienia.

Hasło: uzasadnienie, wnoszenie środków odwoławczych.