Postanowienie WSD z dnia 22 września 2022 r. (2)

Sygn. akt: WSD 34/20

POSTANOWIENIE

Dnia 22 września 2022 r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

Przewodniczący:   SWSD adw. Jacek Ziobrowski

Członkowie:          SWSD adw. Jan Ciećwierz (spraw.)

                                        SWSD adw. Piotr Zięba

na posiedzeniu bez udziału stron

w sprawie zażalenia adw. XY na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 5 lipca 2022 r. w przedmiocie nieuwzględnienia wniosków obrońcy i obwinionej o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków kasacji z dnia 22 września 2021 roku oraz z urzędu o sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w dacie postanowienia

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 126 § 1 k.p.k. a contrario w zw. z art. 95 n pkt 1 ustawy Prawo o adwokaturze oraz na podstawie art. 105 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 95 n ustawy Prawo o Adwokaturze                                   

postanawia:

1)    sprostować oczywistą omyłkę pisarską w dacie postanowienia z dnia 5 lipca 2022 r. w ten sposób, że podany błędnie rok wydania postanowienia ?2020? zmienić na prawidłowy ?2022?

2)    utrzymać w mocy postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 5 lipca 2022 roku w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku obwinionej i obrońcy obwinionej do uzupełnienia braku kasacji z dnia 22 września 2021 roku od orzeczenia WSDA z dnia 12 grudnia 2020 r., sygn. akt 34/20

U z a s a d n i e n i e

Zażalenie na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 5 lipca 2022 r. okazało się niezasadne i dlatego należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

Ustalenia poczynione przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny są w pełni właściwe a sąd w niniejszym składzie podziela je i przyjmuje za swoje.

Z uwagi na fakt, że sytuacja dotyczy zawodowych pełnomocników,  lektura akt sprawy wyraźnie wskazuje na działania zmierzające do przedłużania sprawy, tym bardziej, że skuteczną kasację w sprawie obwinionej wywiódł inny obrońca adw. X.

Zarzuty obwinionej o naruszeniu przepisów postępowania oraz braku obiektywizmu z pkt 1 oraz brak należytego odniesienia się do wniosku o zobowiązanie do dostarczenia zaświadczeń lekarskich nie zasługują na akceptację.

Brak pouczenia o sposobie zaskarżenia również nie wpłynął na sytuację obwinionej, bowiem zaskarżyła ona postanowienie mimo braku takiego pouczenia.

Z urzędu sąd sprostował oczywistą omyłkę pisarską w dacie postanowienia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury polegającą na błędnym wpisaniu w postanowieniu daty: ?2020 r.? kiedy to z protokołu posiedzenia wynika, że odbyło się ono 5 lipca ale 2022 r. a nie 5 lipca 2020 r.

Wobec powyższego postanowiono jak na wstępie.

Hasło: sprostowanie, uzasadnienie.