Postanowienie WSD z dnia 20 lipca 2022 r.

Sygn. akt: WSD 62/22

POSTANOWIENIE

Dnia 20 lipca 2022 r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

Przewodniczący:  SWSD adw. dr Józef Forystek

 Członkowie:        SWSD adw. Marcin Ajs (spraw.)

                              SWSD adw. Marcin Kondracki

Protokólant: adw. Mateusz Sokolnicki

na posiedzeniu bez udziału stron

w sprawie adw. XY z wniosku pełnomocnika pokrzywdzonego o wznowienie postępowania w sprawie SD 45/21 Sądu Dyscyplinarnego  Izby Adwokackiej w Poznaniu

na podstawie art. 430 par. 1 kpk w zw. 545 par. 1 kpk w zw. 95n pkt 1 Prawo o Adwokaturze

postanawia:

pozostawić wniosek pełnomocnika Pokrzywdzonego o wznowienie postępowania bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury w dniu 7 grudnia 2021 r. wpłynął wniosek z dnia 29 listopada 2021 r. adw. X reprezentującego XY o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Poznaniu z dnia 16 listopada 2021 r. sygn. akt: SD 45/21 o utrzymaniu w mocy zarządzenia Rzecznika Dyscyplinarnego Wielkopolskiej Izby Adwokackiej w Poznaniu z dnia 22 września 2021 r. sygn. RD/Spr 46/21 o odmowie przyjęcia odwołania na postanowienie Rzecznika Dyscyplinarnego Wielkopolskiej Izby Adwokackiej z dnia 23 sierpnia 2021 r. o odmowie wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego sygn. akt: RD/Spr 46/21.

Wnioskodawca żąda wznowienia postępowania i tym samym uchylenie zaskarżonego postanowienia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Poznaniu z dnia 16 listopada 2021. sygn. SD 45/2  oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w Poznaniu. Jako podstawę wniosku o wznowienie postępowania wskazano bezwzględną przesłankę odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 95n pkt 1 ustawy Prawo o adwokaturze (?PoA?). Jak wynika uzasadnienia wniosku, w toku czynności sprawdzających prowadzonych przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego Wielkopolskiej Izby Adwokackiej Poznaniu, zdaniem Wnioskodawcy, doszło do wydania orzeczenia przez nieuprawniony organ. Postanowienie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Wielkopolskiej Izby Adwokackiej z dnia 23 sierpnia 2021 r. o sygn. akt: RD/ Spr 46/21 nie zostało bowiem rzekomo zatwierdzone przez Rzecznika Dyscyplinarnego Wielkopolskiej Izby Adwokackiej, zgodnie z § 19 pkt 8 Uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 24 listopada 2018 r. ? Regulamin działania rzeczników dyscyplinarnych i zastępców rzeczników dyscyplinarnych oraz trybu i sposobu ich wyboru (?Regulamin?). W ocenie Wnioskodawcy, ta okoliczność winna skutkować wznowieniem postępowania.

Kolejnym argumentem, który legł u podstaw wniosku jest rzekomo niezasadne wydanie przez Zastępcę Rzecznika zarządzenia z dnia 22 września 2021 r. o odmowie przyjęcia odwołania skarżącego z dnia 9 września 2021 r., a następnie niezasadne wydanie przez Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Poznaniu postanowienia z dnia 16 listopada 2021 r. sygn. akt: SD 45/21. Wnioskodawca w tym zakresie podniósł, iż Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wydając postanowienie z dnia 23 sierpnia 2021 r. o odmowie wszczęcia dochodzenia w sposób nieprawidłowy pouczył o możliwości złożenia zażalenia od wyżej wskazanego postanowienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia, podczas gdy skarżącemu winien przysługiwać dłuższy, tj. 14-dniowy termin, o którym mowa w art. 88a ust. 4 Prawa o adwokaturze. W ocenie bowiem Wnioskodawcy postanowienie rzecznika dyscyplinarnego o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego należy traktować jako postanowienie kończące postępowanie dyscyplinarne, a tym samym od takiego orzeczenia przysługiwać winno odwołanie, a nie zażalenie.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje.

Wniosek ten jest niedopuszczalny z mocy ustawy, tym samym należało pozostawić go bez rozpoznania.

W pierwszej kolejności podnieść należy, że instytucja wznowienia postępowania należy do kręgu nadzwyczajnych środków zaskarżenia, którego uruchomienie może nastąpić w ściśle określonych przypadkach wskazanych w art. 540 k.p.k., 540a k.p.k., 540b k.p.k. i 542 § 3 k.p.k. Przepisy te zgodnie z art. 95n pkt 1 Prawa o adwokaturze należy stosować odpowiednio w postępowaniu dyscyplinarnym. Powyższe oznacza, że Sąd wznawia postępowanie jedynie w przypadku stwierdzenia, iż wystąpiła jedna z przesłanek określonych w tych przepisach.

Co jednak istotniejsze, zgodnie z art. 540 § 1 k.p.k. nadzwyczajny środek zaskarżenia w postaci wniosku o wznowienie postępowania przysługuje od prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe. Postanowienie Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Poznaniu z dnia 16 listopada 2021 r. o utrzymaniu w mocy zarządzenia Rzecznika Dyscyplinarnego Wielkopolskiej Izby Adwokackiej z dnia 22 września 2021 r. o odmowie przyjęcia środka odwoławczego, nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie sądowe, kończy jedynie etap czynności sprawdzających. Nie doszło zatem w przedmiotowej sprawie nawet do wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego. Wobec powyższego wznowienie postępowania zakończonego takim postanowieniem nie jest możliwe.

Wskazać w tym miejscu należy, na Uchwałę Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. I KZP 6/16, zgodnie z którą ?Postanowienie sądu, wydane na podstawie art. 306 § 1a k.p.k. w zw. z art. 325a § 2 k.p.k., utrzymujące w mocy postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego w fazie in rem, nie jest prawomocnym orzeczeniem sądu kończącym postępowanie w rozumieniu art. 521 § 1 k.p.k.?. Podobne orzeczenie wydał Sąd Najwyższy w dniu 29 stycznia 2021 r. w sprawie o sygn. I KZ 4/21, gdzie stwierdził, iż ?zgodnie z art. 540 § 1 k.p.k. nadzwyczajny środek zaskarżenia w postaci wniosku o wznowienie postępowania przysługuje od prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe. Postanowienie Sądu wydane na podstawie art. 306 § 1a KPK w zw. z art. 325a § 2 KPK, utrzymujące w mocy postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego w fazie in rem, czy o odmowie wszczęcia śledztwa, nie jest prawomocnym orzeczeniem sądu kończącym postępowanie sądowe, kończy bowiem jedynie postępowanie przygotowawcze, zatem wznowienie postępowania zakończonego takim orzeczeniem nie jest możliwe ani na wniosek, ani z urzędu?.

            Wobec powyższego, rozpoznanie przez Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Poznaniu czy to zażalenia na odmowę wszczęcia dochodzenia, czy to na odmowę przyjęcia środka odwoławczego od postanowienia Rzecznika Dyscyplinarnego o odmowie wszczęcia dochodzenia, tak jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie, jest jedynie czynnością sądową w ramach czynności sprawdzających podjętą przed wszczęciem dochodzenia dyscyplinarnego. Wobec powyższego nie w przedmiotowej sprawie nigdy nie doszło do zainicjowania etapu postępowania sądowego, o którym mowa w art. 540 § 1 k.p.k., co skutkować musi pozostawieniem bez rozpoznania nadzwyczajnego środka odwoławczego jakim jest wniosek o wznowienie postępowania, jako niedopuszczalnego z mocy ustawy.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie doszło do prawomocności materialnej. Ponadto, Pokrzywdzony może w każdym czasie do czasu przedawnienia, o którym mowa w art. 88 Prawa o Adwokaturze, złożyć wniosek o rozważenie możliwości wszczęcia dochodzenia, które w wypadku dokonanie przez Rzecznika odmiennej oceny niż dotychczasowa, może zostać wszczęte i prowadzone. Zgodnie z art. 327 § 1 k.p.k. ma zastosowanie odpowiednio wobec treści art. 95n pkt 1 PoA.

Hasło: uzasadnienie, odpowiednie stosowanie przepisów k.p.k., odpowiednie stosowanie k.p.k.