Postanowienie WSD z dnia 18 stycznia 2023 r. (3)
sygn. akt: WSD 80/22
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2023 r.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury
w składzie
Przewodniczący: SWSD adw. Stefan Jacyno
Członkowie: SWSD adw. Małgorzata Tyszka-Hebda (spraw.)
SWSD adw. Przemysław Piotrowski
na posiedzeniu bez udziału stron
w sprawie adw. XY w związku z zażaleniem pełnomocnika pokrzywdzonej X na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 20 lipca 2022 roku w sprawie WSD 80/22 w przedmiocie pozostawienia wniosku pełnomocnika pokrzywdzonej o wznowienie postępowania bez rozpoznania
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w z w. z art. 95n pkt 1 ustawy Prawo o Adwokaturze
postanawia:
zażalenia nie uwzględnić, utrzymując tym samym w mocy postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 20 lipca 2022 roku.
U z a s a d n i e n i e
Pełnomocnik pokrzywdzonej X złożył zażalenie na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 20 lipca 2022 roku pozostawiające wniosek pełnomocnika pokrzywdzonej o wznowienie postępowania w sprawie DZ 18/22 bez rozpoznania. Wskazywał na naruszenie art. 464 §1 k.p.k. w zw. z art. 93 i 95n pkt 1 ustawy Prawo o Adwokaturze poprzez uznanie, że pełnomocnik pokrzywdzonej mógł uczestniczyć w posiedzeniu, a także wskazując, że w praktyce posiedzenia takie, tj. w przedmiocie umorzenia dochodzenia dyscyplinarnego, odbywają się ?przy biurku?, co przeczy zasadzie udziału stron w posiedzeniu.
Skarżący wnosił o uchylenie skarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje:
Sąd w składzie rozpoznającym zażalenie skarżącego w pełni podziela argumenty zawarte w uzasadnieniu postanowienia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 20 lipca 2022 roku.
W szerokim uzasadnieniu tegoż postanowienia Wyższy Sąd Dyscyplinarny wskazał na niedopuszczalność tego wniosku z mocy ustawy, opisując przy tym obszernie instytucję nadzwyczajnego środka zaskarżenia, jakim jest wznowienie postępowania ze wskazaniem na art. 540 §1 k.p.k. wyraźnie wskazujący, iż wniosek o wznowienie postępowania przysługuje tylko od prawomocnych orzeczeń kończących postępowanie sądowe, ze wskazaniem na orzecznictwo Sądu Najwyższego w tej materii uzasadniające stanowisko przyjęte przez WSDA, że w przedmiotowej sprawie nie doszło nigdy do zainicjowania postępowania sądowego, a Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Warszawie, jako instancja odwoławcza rozpoznawał zażalenie na postanowienie Rzecznika Dyscyplinarnego na umorzenie dochodzenia, które to ustalenia sąd w niniejszym składzie podziela.
Wszystkie inne wywody jakie zawarł WSDA w uzasadnieniu, z którymi polemizuje skarżący, nie mają żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie - co zresztą WSDA zaznaczył, że dalsza cześć uzasadnienia czyniona jest tylko na marginesie, bowiem wcześniej Sąd wskazał na niedopuszczalność wniosku o wznowienie z mocy ustawy.
WSDA także na marginesie i poza merytorycznym rozstrzygnięciem, jedynym możliwym na jakie pozwalały przepisy prawa, wskazał też pokrzywdzonej inną możliwość dochodzenia swoich praw niż wniosek o wznowienie postępowania, który z mocy prawa nie był dopuszczalny i z tego powodu musiał pozostać bez rozpoznania.