Postanowienie WSD z dnia 18 stycznia 2023 r. (3)

sygn. akt: WSD  80/22

 

POSTANOWIENIE

 

Dnia  18 stycznia 2023  r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

Przewodniczący:  SWSD adw.  Stefan Jacyno

Członkowie:         SWSD adw.  Małgorzata Tyszka-Hebda (spraw.)

                               SWSD adw.  Przemysław Piotrowski

 

na posiedzeniu bez udziału stron

w sprawie adw. XY w związku z zażaleniem pełnomocnika pokrzywdzonej X na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 20 lipca 2022 roku w sprawie WSD 80/22 w przedmiocie pozostawienia wniosku pełnomocnika pokrzywdzonej o wznowienie postępowania bez rozpoznania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.  w z w. z art. 95n pkt 1 ustawy Prawo o Adwokaturze

postanawia:

zażalenia nie uwzględnić, utrzymując tym samym w mocy postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia  20 lipca 2022 roku.

 

U z a s a d n i e n i e

Pełnomocnik pokrzywdzonej X złożył zażalenie na postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury z dnia 20 lipca 2022 roku pozostawiające wniosek pełnomocnika pokrzywdzonej o wznowienie postępowania w sprawie DZ 18/22 bez rozpoznania. Wskazywał na naruszenie art. 464 §1 k.p.k. w zw. z art. 93 i 95n pkt 1 ustawy Prawo o Adwokaturze poprzez uznanie, że pełnomocnik pokrzywdzonej mógł uczestniczyć w posiedzeniu, a także wskazując, że w praktyce posiedzenia takie, tj. w przedmiocie umorzenia dochodzenia dyscyplinarnego, odbywają się ?przy biurku?, co przeczy zasadzie udziału stron w posiedzeniu.

Skarżący wnosił o uchylenie skarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

 

Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje:

 

Sąd w składzie rozpoznającym zażalenie skarżącego w pełni podziela argumenty zawarte w uzasadnieniu postanowienia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 20 lipca 2022 roku.

W szerokim uzasadnieniu tegoż postanowienia Wyższy Sąd Dyscyplinarny wskazał na niedopuszczalność tego wniosku z mocy ustawy,  opisując przy tym obszernie instytucję nadzwyczajnego środka zaskarżenia, jakim jest wznowienie postępowania ze wskazaniem na art. 540 §1 k.p.k. wyraźnie wskazujący, iż wniosek o wznowienie postępowania przysługuje tylko od prawomocnych orzeczeń kończących postępowanie sądowe, ze wskazaniem na orzecznictwo Sądu Najwyższego w tej materii uzasadniające stanowisko przyjęte przez WSDA, że w przedmiotowej sprawie nie doszło nigdy do zainicjowania postępowania sądowego, a Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Warszawie, jako instancja odwoławcza rozpoznawał zażalenie na postanowienie Rzecznika Dyscyplinarnego na umorzenie dochodzenia, które to ustalenia sąd w niniejszym składzie podziela.

Wszystkie inne wywody jakie zawarł WSDA w uzasadnieniu, z którymi polemizuje skarżący, nie mają żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie - co zresztą WSDA zaznaczył, że dalsza cześć uzasadnienia czyniona jest tylko na marginesie, bowiem wcześniej Sąd wskazał na niedopuszczalność wniosku o wznowienie z mocy ustawy.

WSDA także na marginesie i poza merytorycznym rozstrzygnięciem,  jedynym możliwym na jakie pozwalały przepisy prawa, wskazał też pokrzywdzonej inną możliwość dochodzenia swoich praw niż wniosek o wznowienie postępowania, który z mocy prawa nie był dopuszczalny i z tego powodu musiał pozostać bez rozpoznania.

 


Sygnatura: WSD 80/22

Tagi

Używamy plików cookie, aby poprawić komfort korzystania z naszej witryny.