Postanowienie WSD z dnia 18 stycznia 2017 r.

Zażalenia są w znacznej części zasadne. Zauważyć należy, że postępowanie karne przeciwko adw. P.N. toczy się od 2013 roku, podobnie zresztą jak postępowanie dyscyplinarne w tej sprawie. Poza samym wniesieniem aktu oskarżenia, nie ma żadnych przesłanek wskazujących na wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez adw. P.N. zarzucanych mu czynów. W każdym razie żadnych ustaleń w tym kierunku Sąd Dyscyplinarny nie poczynił i nie wskazał tego w zaskarżonym postanowieniu. Nie bez znaczenia też jest sam charakter sprawy karnej toczącej się przed Sądem Rejonowym w Bielsku-Białej. Dotyczy on konfliktu rodzinnego pomiędzy byłymi małżonkami co nakłada obowiązek szczególnej ostrożności przy ustalaniu stanu faktycznego i winy sprawcy zarzucanego czynu.
Adwokat P.N. od września 2016 roku pozostaje w stanie zawieszenia w czynnościach zawodowych. Długotrwały proces i trudny do przewidzenia termin jego prawomocnego zakończenia, może powodować długotrwały i nieuzasadniony okres przebywania adwokata poza zawodem. Istotnym jest również fakt, iż adw. P.N. przeniósł się do innej Izby Adwokackiej, co zmniejsza ryzyko występowania w Sądzie w (?). W świetle powyższego, bez ustaleń dokonanych przez Rzecznika Dyscyplinarnego i Sąd Dyscyplinarny co do zawinienia i zasadności stawianych zarzutów, niewystarczający jest sam fakt toczącego się procesu karnego, a co za tym idzie, dalsze utrzymywanie zawieszenia w czynnościach zawodowych adwokata P.N. jest nieuzasadnione.