Postanowienie WSD z dnia 14 stycznia 2017 r.

(?) nie można odmówić słuszności odwołaniom na niekorzyść obwinionej kwestionującym przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia zaszłości, które jakoby mogły być potraktowane jako wpływające na uznanie deliktu przypisanego obwinionej w kategoriach wypadku mniejszej wagi. Należy uznać, że żadna z okoliczności wziętych pod uwagę w zaskarżonym postanowieniu nie daje podstaw dla takiej kwalifikacji. Trafnie zauważono, że na przyjęcie takiej kwalifikacji mogą wpływać stosownie do konkretów określonego zdarzenia takie ustalenia faktyczne, które obejmują elementy natury przedmiotowej oraz podmiotowej sensu largo, jednak w niniejszej sprawie trudno się ich dopatrzeć. W szczególności nie można uznać za takie, przytoczonych w uzasadnieniu okoliczności przyjęcia sprawy i jej biegu w czasie przed złożeniem przez obwinioną skargi kasacyjnej, bowiem całe ?podmiotowe? zachowanie obwinionej sprowadzało się do jej samodzielnego, a błędnego wyliczenia upływu terminu. Na to wyliczenie nie miały wpływu żadne ustalenia faktyczne przytoczone przez sąd I instancji. Samo zaś stwierdzenie w uzasadnieniu, że w ocenie Sądu Dyscyplinarnego nie może budzić wątpliwości, iż w przypadku adwokata staranność w zakresie obowiązku działania w sposób sumienny jest starannością niejako ?wyższej miary? w porównaniu do wielu innych profesji, a w niektórych okolicznościach może oznaczać staranność najwyższą, przy czym taki wysoki standard wynika między innymi z faktu, iż zawód adwokata jest zawodem zaufania publicznego, nakazywało inne, niż powzięte w postanowieniu rozstrzygnięcie. Nie do pogodzenia jest bowiem z tak zaprezentowanym w uzasadnieniu stanowiskiem równoczesne uznanie deliktu obwinionej jako wypadku mniejszej wagi. Nie wyklucza to innego uwzględnienia walorów osobistych obwinionej w dalszym postępowaniu w niniejszej sprawie.
Tak więc Wyższy Sąd Dyscyplinarny uznał, że brak szczególnych przedmiotowych i podmiotowych okoliczności nie pozwala na uznanie zarzuconego obwinionej deliktu skwalifikowanego jako uchybienie § 1, § 6, § 8 oraz § 49 ZZEAiGZ w zw. z art. 80 ustawy ? Prawo o adwokaturze z uwagi na konsekwencje wywołane jego popełnieniem zarówno wobec pokrzywdzonej, jak i wobec interesu adwokatury, jako wypadku mniejszej wagi, co spowodowało konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia.