Postanowienie WSD z dnia 13 grudnia 2022 r. (2)

 Sygn. akt: WSD 160/22

 

 

POSTANOWIENIE

 

 

Dnia 13 grudnia 2022 r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

 

Przewodniczący:  SWSD adw. Stefan Jacyno

 Członkowie:        SWSD adw. Marcin Ajs

                              SWSD adw. Marek Forystek (spraw.)

 

Protokolant: adw. Agnieszka Anna Kacperska

 

na posiedzeniu bez udziału stron

 

w sprawie adw. XY z zażalenia Rzecznika Dyscyplinarnego IA w Warszawie oraz pełnomocnika pokrzywdzonego na postanowienie Sądu Dyscyplinarnego IA w Warszawie z dnia 4 października 2022 roku w sprawie SD 80/21

na podstawie art.  437 § 1 i § 2 k.p.k. w zw. z art. 95 i art. 95 n  ustawy Prawo o adwokaturze  

 

                                                 p o s t a n a w i a:

1)    uchylić postanowienie Sądu Dyscyplinarnego IA w Warszawie z dnia 4 października 2022 roku w sprawie SD 80/21;

2)    orzeczenie o kosztach pozostawić Sądowi Dyscyplinarnemu IA w Warszawie.

 

 

 

Sygn. akt: WSD 160/22

 

Uzasadnienie

 

Zaskarżonym orzeczeniem Sąd Dyscyplinarny IA w Warszawie wydanym w dniu 4 października 2022 roku postanowił na podstawie art. 344a k.p.k. w zw. z art. 95 n pkt 1 ustawy Prawo o adwokaturze, przekazać sprawę Rzecznikowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w Warszawie w celu uzupełnienia dochodzenia dyscyplinarnego

Jako uzasadnienie swego orzeczenia, zasadniczo Sąd Dyscyplinarny IA w Warszawie podał, iż analiza zgromadzonego materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż akta postępowania wskazują na istotne braki, które uzasadniają uzupełnienie postępowania w trybie art. 344a k.p.k.

Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia w aktach sprawy brak jest istotnego materiału dowodowego, który czyniłby możliwą prawidłową ocenę stanu faktycznego i dokonanie subsumpcji prawnej, a mianowicie:

- brak jest wniosku o ogłoszenie upadłości;

- brak jest dowodów czy postanowienie Sądu Rejonowego w R. z 3 marca 2020 r. w przedmiocie zezwolenia na wypowiedzenie umów dzierżawy zostało prawidłowo doręczone upadłemu oraz czy było oddzielnie kierowane również do syndyka (innymi słowy, brak jest na dzień dzisiejszy w aktach sprawy choćby informacji, czy do syndyka sąd wysłał również oddzielne postanowienie, czy też jedynie skierował je do spółki z zamierzeniem, aby syndyk przekazał je upadłemu);

Na powyższe orzeczenie wniósł zażalenie Rzecznik Dyscyplinarny IA w Warszawie jak również pełnomocnik pokrzywdzonego.

Rzecznik Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Warszawie, działając na podstawie art. 425 § 1, 2 i 3 k.p.k. w zw. z art. 427 § 1 k.p.k. w zw. z art. 344a § 3 k.p.k. w zw. z art. 95n pkt 1) ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze zaskarżył przedmiotowe postanowienie w całości.

Na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. w zw. z art. 438 pkt 2) k.p.k. w zw. z art. 95n pkt 1) Prawa o adwokaturze zaskarżonemu postanowieniu zarzucił:

A)   naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na treść

zaskarżonego postanowienia, a mianowicie art. 344a § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 95n pkt 1) Prawa o adwokaturze, polegające na przekazaniu sprawy Rzecznikowi Dyscyplinarnemu w celu uzupełnienia dochodzenia dyscyplinarnego w związku z zachodzącymi - w ocenie Sądu Dyscyplinarnego - jego istotnymi brakami, tj.:

(i) braku w aktach sprawy wniosku o ogłoszenie upadłości oraz (ii) brak w aktach sprawy dowodów na to, czy postanowienie Sądu Rejonowego w R. z 3 marca 2020 r. w przedmiocie zezwolenia na wypowiedzenie umów dzierżawy zostało prawidłowo doręczone upadłemu oraz czy było oddzielnie kierowane również do syndyka, których uzupełnienie w toku przewodu sądowego nastręczałoby znacznych trudności, podczas gdy:

1) nie występowanie w aktach sprawy wniosku o ogłoszenie upadłości nie może być intepretowany jako brak postępowania i to istotny, ponieważ okoliczność upadłości XXX sp. z o.o. w upadłości (KRS: xxxxxxxx, NIP: xxxxyyyy, REGON: yyyyyyy), nie była kwestionowana w sprawie przez żadną ze stron i wynika jednoznacznie z dokumentów zgromadzonych w sprawie. Jednocześnie fakt upadłości ww. podmiotu jest faktem notoryjnym, którego potwierdzenie można uzyskać z danych zawartych w jawnym rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Jednocześnie Sąd Dyscyplinarny nie wykazał faktycznego wpływu zarzucanego (rzekomego) braku na realizację zasady prawdy materialnej.

2) odnośnie do tego, czy postanowienie Sądu Rejonowego w R. z 3 marca 2020 r. w przedmiocie zezwolenia na wypowiedzenie umów dzierżawy zostało prawidłowo doręczone upadłemu oraz czy było oddzielnie kierowane również do syndyka, to Rzecznik Dyscyplinarny ustalił, że postanowienie to zostało doręczone tylko obwinionemu (syndykowi), który następnie przekazał pocztą tradycyjną to postanowienie upadłemu w taki sposób, że uniemożliwił pokrzywdzonemu złożenie w terminie zażalenia na to postanowienie. Tym samym w omawianym zakresie nie ma braku i to istotnego.

B)      naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, a mianowicie art. 344a § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 95n pkt 1) Prawa o adwokaturze, poprzez nie dostrzeżenie, że cele dochodzenia dyscyplinarnego zostały osiągnięte, w tym ustalono okoliczności sprawy, ustalono obwinionego, ustalono pokrzywdzonego, oraz zebrano dowody dla Sądu Dyscyplinarnego, stąd nie ma podstaw do dokonania skutecznego zwrotu sprawy Rzecznikowi Dyscyplinarnemu do stadium dochodzenia dyscyplinarnego.

Na podstawie powyższego Rzecznik Dyscyplinarny IA w Warszawie wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Natomiast pełnomocnik pokrzywdzonego zaskarżonemu postanowieniu zarzucił obrazę art. 344a k.pk. w zw. z art. 95n pkt. 1 Prawa o adwokaturze polegającą na błędnym uznaniu, że akta sprawy wskazują na istotne braki postępowania w sytuacji gdy zaniechanie XY polegające na nieprzekazaniu w odpowiednim czasie przesyłek sądowych kierowanych do upadłego znajduje odpowiednie odzwierciedlenie w aktach sprawy w postaci tak dokumentów, jak i zeznań skarżącego, a ewentualne uzyskanie dodatkowych informacji Sądu Rejonowego w R. V Wydziału Gospodarczego, nie spowoduje znacznych trudności. Pełnomocnik pokrzywdzonego wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.

Należy zgodzić się zarówno z Rzecznikiem Dyscyplinarnym IA w Warszawie, jak i pełnomocnikiem pokrzywdzonego, iż istotna z punktu widzenia zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu kwestia znajduje odpowiednie odzwierciedlenie w zgromadzonym na etapie postępowania przygotowawczego materiale dowodowym, co jednak nie przesadza o winie i odpowiedzialności obwinionego, albowiem jak zwrócił słusznie uwagę Sąd Dyscyplinarny IA w Warszawie sprawa jest skomplikowana i to nie tylko w zakresie samego przebiegu postepowania upadłościowego, ale przede wszystkim w kwestii obowiązków obwinionego względem upadłej spółki. To zaś należy do meritum sprawy i zostanie odpowiednio ocenione przez sąd orzekający.

Co do opisu czynu, to sąd orzekający ma możliwość stosownego zmodyfikowania go na etapie postepowania przed sądem.

 

Z tych powodów Wyższy Sąd Dyscyplinarny orzekł jak na wstępie.

 

 

 

Hasło: uzasadnienie, wnoszenie środków odwoławczych, obwiniony.

Sygnatura: WSD 160/22

Tagi

Używamy plików cookie, aby poprawić komfort korzystania z naszej witryny.