Postanowienie WSD z 21 lipca 2016r.

Postanowieniem z dnia (...) Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej (...) przekazał sprawę Rzecznikowi Dyscyplinarnemu celem uzupełnienia postępowania i usunięcia istotnych braków postępowania, które polegać miały na ?skonkretyzowaniu opisu czynów zarzucanych obwinionemu przez wskazanie konkretnych treści zamieszczonych na stronach internetowych", które miały świadczyć o dopuszczeniu się przewinienia dyscyplinarnego oraz ?skorelowanie opisu tych zarzutów z treścią uzasadnienia wniosku o ukaranie".
Zażalenie od powyższego postanowienia wniósł Rzecznik Dyscyplinarny (...). Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Zażalenie jest w ocenie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego zasadne. O ile możliwym byłoby przejście do porządku nad podniesionym w zażaleniu zarzucie naruszenia stanowiącego podstawę prawną zaskarżonego postanowienia art. 345 k.p.k., uchylonego w dacie wydania zaskarżonego postanowienia a ponownie obowiązującego po nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 11 marca 2016r., która weszła w życie w dniu 15 kwietnia 2016r., w ramach art. 344a k.p.k., o tyle nie sposób nie dostrzec, iż materia zaskarżonego postanowienia i wskazany kierunek uzupełnienia postępowania w żaden sposób nie dotyczą uzupełnienia dochodzenia dyscyplinarnego, zwłaszcza jego istotnych braków. Zastrzeżenia sądu dyscyplinarnego sprowadzają się wyłącznie do treści wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. W tym zakresie zaś, ewentualne braki we wniosku mogły być przez sąd dyscyplinarny kwestionowane wyłącznie w płaszczyźnie odpowiednio zastosowanego art. 337 k.p.k.
Kontrola prawidłowości formalnej wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w kontekście art. 332 §1 pkt. 2 (?dokładne określenie zarzuconego czynu") dokonywana być musi z uwzględnieniem zasady, iż przedmiotem procesu nie jest opis czynu i jego ocena prawna, ale kwestia odpowiedzialności za czyn (wyrok SN z dnia 22 czerwca 1988 r., V KRN 110/88, OSNPG 1988, nr 12, poz. 140), co oznacza, że w tym aspekcie opis czynu i jego kwalifikacja mają znaczenie dla oceny kwestii właściwości sądu i właściwości trybu postępowania, a ponadto pozwalają ustalić, czy nie dochodzi w orzekaniu do wyjścia poza granice oskarżenia. Braki w zakresie wskazanym w art. 332 mogą spowodować zwrot aktu oskarżenia do uzupełnienia w trybie określonym w art. 337. Przy zachowaniu tożsamości zdarzenia nie ma natomiast przeszkód do doprecyzowania przez sąd samego opisu czynu, w tym okresu jego popełnienia lub właściwej daty, prawidłowych czynności sprawczych itd., choćby było to niezgodne z twierdzeniami oskarżyciela, jak i nadania ustalonemu przez sąd zachowaniu obwinionego innej kwalifikacji prawnej (wyrok SN z dnia 2 marca 2011 r., III KK 366/10, OSNKW 2011, nr 6, poz. 51). Analiza treści wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego nie wskazuje na to, by nie odpowiadał on wymaganiom przewidzianym przez odpowiednio stosowane art. 119, 332, 333 i pozostałe ? wymienione w art. 337 k.p.k. Wszelkie nieprawidłowości w kwestii opisu czynu i jego kwalifikacji prawnej nie mogą być traktowane jako istotne braki postępowania przygotowawczego (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 kwietnia 2010r., II AKz 255/10).