Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2016r.

Kasacja obrońcy obwinionego nie jest zasadna. Osoba ubiegająca się o wpis na listę adwokatów zdawać sobie musi sprawę z obowiązków wynikających z ustawy Prawo o adwokaturze. Zawód zaufania publicznego, jakim jest zawód adwokata wykonywać można wyłącznie w sposób przewidziany w tej ustawie. Konieczne jest przy tym wykonanie obowiązków wynikających z ustawy, między innymi obowiązek posiadania siedziby ? kancelarii adwokackiej i obowiązek ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, związanej z wykonywaniem zawodu. Obowiązek posiadania kancelarii adwokackiej uzasadniony jest potrzebą możliwości nawiązania kontaktu z adwokatem i to zarówno przez organy samorządu, jak i każdego zainteresowanego. Obowiązek opłacenia składek ubezpieczenia OC wiąże się z kolei z potencjalnymi możliwościami wyrządzenia szkody przez adwokata wykonującego swoje obowiązki zawodowe. Omawiane regulacje obowiązują od dłuższego czasu i brak podstaw do podważania ich zgodności z Konstytucją. Wobec ustaleń faktycznych dokonanych w tej sprawie przez Sąd Dyscyplinarny pierwszej instancji uznać trzeba, że obwiniony swoimi zaniechaniami wyczerpał znamiona ustawowe przypisanych mu przewinień. Nie można akceptować sytuacji, w której adwokat, członek samorządu zawodowego, dowolnie ustalać będzie sposób przekazywania doń korespondencji, przy czym sposób wskazany przez obwinionego był nieskuteczny. Obowiązkiem adwokata jest także niezwłoczne zawiadomienie Rady Adwokackiej o zmianie adresu Kancelarii Adwokackiej. Zrozumieć wprawdzie można, że zła sytuacja finansowa utrudniać może terminowe opłacenie składek, niemniej za nieuprawnione uznać trzeba zaniechanie opłacania składek bez żadnych prób porozumienia się z Radą, ubiegania się o odroczenie płatności czy rozłożenia jej na raty. Z punktu widzenia odpowiedzialności zawodowej nie można zaakceptować postępowania obwinionego, które polegało na ponad rocznym zerwaniu kontaktu z samorządem.