Orzeczenie WSD z dnia 4 marca 2023 r. (4)

Sygn. akt: WSD 72/22

 

 

ORZECZENIE

 

Dnia 4 marca 2023 r.

 

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

 

Przewodniczący:  SWSD adw. dr Tomasz Cyrol

Członkowie:         SWSD adw. Joanna Lazer

                              SWSD adw. Andrzej Mękal (spraw.)

            

przy udziale: Z-cy Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury 
adw. Marcina Komara

 

oraz  protokolanta: adw. Aleksandra Nobisa

 

w sprawie dyscyplinarnej obw. adw. XY z odwołania obwinionego od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach z dnia 3 listopada 2021 r., sygn. SD 14/21

 

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 95n pkt 1 Prawa o adwokaturze oraz art. 95l ust. 1 i 3 Prawa o adwokaturze w zw. z punktem 1 lit. c uchwały nr 23/2017 Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 1 lipca 2017 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego

orzeka:

I.              utrzymuje w mocy zaskarżone orzeczenie,

II.            zasądza od obw. adw. XY na rzecz Izby Adwokackiej w Katowicach kwotę 1.000,00 zł (słownie: jeden tysiąc złotych) tytułem zryczałtowanych kosztów postępowania przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym.

 

 

 

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dna 3 listopada 2021 r. Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Katowicach uznał obwinionego adwokata XY za winnego popełnienia przewinień dyscyplinarnych, polegających na tym, że.

a) dnia 27 maja 2020 roku w B., w siedzibie Prokuratury Rejonowej w B., podczas wykonywania obowiązków zawodowych adwokata ?wbrew woli i bez zgody prowadzącego czynności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w B., dokonał własnoręcznych zmian treści protokołu czynności procesowych, nie zastosował się do wezwania prowadzącego czynności Prokuratora o zaniechanie podejmowanych działań, tj. o przewinienie dyscyplinarne określone w § 1 ust. 2, 13 i § 27 ust 1 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu ( uchwała Nr 2/ XVIII/98 z dnia 10 października 1998 roku ).

b) wezwany do złożenia wyjaśnień, tak na piśmie, jak również bezpośrednio przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym Izby Rady Adwokackiej w Katowicach, wyjaśnień pisemnych nie złożył, jak również nie stawił się na wyznaczony termin złożenia zeznań dnia 2 grudnia 2020 roku w siedzibie Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach, tj. o przewinienie dyscyplinarne określone w § 64 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (uchwała Nr 2/ XVIII/98 z dnia 10 października 1998 roku, tekst jednolity z dnia 14 grudnia 2011 roku).

 

 Za oba w/w czyny, na podstawie art. 84 ustawy Prawo o adwokaturze,  obwinionemu adwokatowi XY wymierzono kary samoistne w postaci upomnienia, zamienione następnie na karę łączną upomnienia.

 

Nadto,  na podstawie art. 951 ust. 1 i 2 w zw. z  § 1 ust. 1 lit b Uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej Nr 23/2017 z dnia 01.07.2017 r. obciążono obwinionego Adw. XY kosztami postępowania dyscyplinarnego w wysokości 2.000,00 zł (słownie: dwa tysiące złotych).

 

Od tego orzeczenia w dniu 18 stycznia 2022 roku obwiniony wniósł odwołanie zaskarżając  je w części, a mianowicie w zakresie obejmującym pkt 1 lit. a) sentencji (dotyczącym czynu opisanego m. in. jako takiego, że  ?(...) dokonał własnoręcznych zmian treści protokołu (...)") i  w tym zakresie zarzucił  jego treści błąd w ustaleniach faktycznych polegający na błędnym utożsamieniu ?projektu protokołu" z protokołem jako dokumentem sporządzonym zgodnie z przepisami procedury karnej i spełniającym warunki przepisami proceduralnymi określone. Zdaniem skarżącego, tym samym błędny jest opis czynu, że ?dokonał własnoręcznych zmian treści protokołu czynności" - podczas kiedy zmiany dokonane własnoręcznie były dokonywane w czasie, gdy protokół czynności jeszcze nie istniał - trwała jego weryfikacja przez osoby uczestniczące w czynności i mające na protokole złożyć swoje podpisy.  Zdaniem obwinionego poprawki polegające na skreśleniu treści wypowiedzi obrońcy i wpisaniu odręcznie poprawnej treści zostały wprowadzone na wydruku nie opatrzonym jeszcze podpisami stron i zawierającym opis przebiegu czynności sprzeczny z rzeczywistym, a projekt ten został przez Prokuratora przekazany stronom do przeczytania i sprawdzenia, czy treść zgadza się z treścią przeprowadzonej czynności, co jest w normalnych warunkach powszechnie stosowaną praktyką i co wynika z treści skargi, poprawki wprowadzone przez obrońcę w treści projektu protokołu, dotyczyły jego wypowiedzi i stanowiły realizację przysługującego uczestnikowi czynności protokołowanej uprawnienia wynikającego z art. 148 §2 k.p.k.

 

Obwiniony wniósł jednocześnie o uniewinnienie od czynu przypisanego mu w pkt 1 lit a) sentencji zaskarżonego orzeczenia.

 

Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje.

Odwołanie obwinionego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sad I Instancji trafnie ustalił, że Prokurator Prokuratury Rejonowej w B. przeprowadzając czynność procesową sporządzania protokołu z przesłuchania podejrzanego dochował z należytą starannością dopełnienia normy prawnych, gdyż. wyraźnie wskazał przyczynę braku podpisu osoby uczestniczącej w czynności procesowej, tj. obrońcy podejrzanego adwokata XY.

Art. 150 § 1 k.p.k. wprowadza regułę, że z wyjątkiem protokołu rozprawy lub posiedzenia, protokół powinien zostać podpisany przez osoby biorące udział w czynności. § 2  tego przepisu wskazuje, iż ?Osoba uczestnicząca w czynności może podpisując protokół zgłosić jednocześnie zarzuty co do jego treści; zarzuty te należy wciągnąć do protokołu wraz z oświadczeniami osoby wykonującej czynność protokołowaną.  Protokół zeznań (wyjaśnień) ma utrwalić treść wypowiedzi w sposób oddający istotę rzeczy, może więc zawierać słowa czy zwroty, których wysłuchiwany nie używał, o ile są one użyteczne dla spełnienia celu protokołowania.

W szczególności należy podnieść, iż w żadnym przypadku adwokat uczestniczący w czynności procesowej, z której sporządza się protokół, czy też notatkę, jak chce tego obwiniony adwokat XY, nie może dokonywać jakichkolwiek zmian w jego treści, gdyż te stanowią prerogatywę prowadzącego czynność. Sąd dyscyplinarny miał na uwadze treść art. 150 § 2 k.p.k. zgodnie z którą osoby uczestniczące w tej czynności mogą - podpisując protokół - zgłosić jednocześnie zarzuty, co do jego treści. Owe zarzuty winny zostać wciągnięte do protokołu wraz z oświadczeniem osoby wykonującej protokołowaną czynność. Art. 152 k.p.k. precyzuje, że wniosek o sprostowanie protokołu może odnosić się do rozprawy i posiedzenia (post. SN z 11 maja 1983 roku, VI KZP 16/83, OSNPG 1983, Nr 7, poz. 82).

 

Nie sposób zatem podzielić twierdzeń obwinionego adwokata. XY, aby protokół z przesłuchania podejrzanego w części stanowił protokół z dokonywanej czynności procesowej, a w części był notatką. Na aprobatę zasługuje stanowisko Prokuratora Prokuratury Rejonowej w B., że wszelkie zastrzeżenia co do treści protokołu obrońca winien uczynić w chwili jego podpisywania

 

Przy ocenie stopnia zawinienia i szkodliwości deliktu dyscyplinarnego, a w konsekwencji słuszności rozstrzygnięcia wydanego przez Sąd I instancji, Sąd Odwoławczy uwzględnił także emocjonalność oświadczenia podejrzanego kończącego składanie przez niego wniosku w protokole jego przesłuchania na stronie 10/12 akt Sądu Dyscyplinarnego. Najprawdopodobniej wysoki stopień emocji w trakcie dokonywanej czynności mógł się udzielić się również obwinionemu adwokatowi XY. Z naciskiem należy podkreślić, że naruszeniem godności zawodu adwokackiego jest takie postępowanie adwokata, które mogłoby go poniżyć w opinii publicznej lub poderwać zaufanie do zawodu. Adwokat obowiązany jest zachować umiar i tatk wobec sądu, urzędów i instytucji, przed którymi występuje (1 ust. 2, .13 i §27 ust. 1 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu). Wymaga się od adwokata opanowania, kontrolowania własnych emocji tak w wypowiedziach jak i działaniach. Nawet doznając zniewagi adwokat musi utrzymywać powściągliwość w wypowiedziach i czynach. Naruszenie tych zasad rodzi konsekwencje dyscyplinarne.

Obwiniony nie był uprzednio karany dyscyplinarnie stad, też kara upomnienia jawi się jako kara sprawiedliwa i adekwatna.

 

O kosztach orzeczono na podstawie § 1 pkt 1 uchwały nr 23/2017 Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 1 lipca 2017 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego wydanej na  podstawie art. 58 pkt. 5b i art. 95l ust. 3 ustawy Prawo o adwokaturze.

 

 

Hasło: uzasadnienie, przewinienie dyscyplinarne, obwiniony.

 

Sygnatura: WSD 72/22

Tagi

Używamy plików cookie, aby poprawić komfort korzystania z naszej witryny.