Orzeczenie WSD z dnia 4 marca 2023 r.

Sygn. akt: WSD 11/23

ORZECZENIE

Dnia 4 marca 2023 r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

Przewodniczący:  SWSD adw. Przemysław Stęchły

Członkowie:         SWSD adw. Monika Stachowicz

                              SWSD adw. Małgorzata Tyszka Hebda (spraw.)

przy udziale: Z-cy Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury 
adw. Bartłomieja Gawrona

oraz  protokolanta: adw. Agnieszki Kacperskiej

w sprawie dyscyplinarnej obw. adw. XY z odwołania obwinionego od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Lublinie z dnia 21 września 2022 r., sygn. SD 24/22

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 95 n Ustawy Prawo o Adwokaturze

 orzeka:

1.    na podstawie art.17 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 88 ust. 1 i 2 w zw. z art. 95n Ustawy Prawo o adwokaturze uchyla zaskarżone orzeczenie i umarza postępowanie;

2.    koszty postępowania przejąć na rachunek Izby Adwokackiej w Lublinie.

Uzasadnienie

Adwokat XY orzeczeniem Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Lublinie z dnia 21 września 2022 roku uznany został winnym tego, że w dniu 25 października 2017 roku w R. niewłaściwie wykonywał obowiązki zawodowe w toku postępowania sądowego prowadzonego przez Sąd Okręgowy w R. w sprawie w ten sposób, że po ogłoszeniu przez Sąd postanowienia, pozostając na sali rozpraw zachowywał się nietaktownie przez to, że komentował orzeczenie Sądu i nie stosował się do wezwania Sądu o zachowanie spokoju i powściągliwości, tj. o czyn z § 27 ust.1 Zbioru Zasad Etyki i Godności zawodu w zw. z art. 80 ustawy Prawo o adwokaturze i za to Sąd wymierzył karę upomnienia oraz obciążył obwinionego zryczałtowanymi kosztami postępowania w kwocie 2 tysięcy złotych.

Od orzeczenia tego odwołanie złożył obwiniony zarzucając:

-błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia przejawiający się w bezpodstawnym i bezkrytycznym, pozbawionym merytorycznej analizy uznaniu, że obwiniony dopuścił się zarzucanego czynu w sytuacji, kiedy jak Sąd stwierdził: ?świadkowie nie pamiętali szczegółów związanych z treścią wypowiedzi obwinionego podczas posiedzenia Sądu, jednak ich zeznania były zbieżne z treścią protokołu z przedmiotowego posiedzenia Sądu?,  co doprowadziło do naruszenia art. 5 k.p.k. w zw. z art. 95n Ustawy Prawo o adwokaturze poprzez rozstrzygniecie wątpliwości na niekorzyść obwinionego - mimo braku podstaw w materiale dowodowym znajdującym się w aktach sprawy, w szczególności braku zeznań świadków w zakresie szczegółów rzekomej wypowiedzi obwinionego, wskazując jednocześnie na wydruk z GPS mający świadczyć, że obwiniony opuścił budynek Sądu o godz. 11.18, co świadczy o tym, że zapisy protokołu są nieprawdziwe.

Obwiniony wniósł o uchylenie orzeczenia i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania z uwagi na nowe okoliczności, które wyszły na etapie postępowania odwoławczego lub uchylenie orzeczenia i umorzenie postępowania wobec przedawnienia karalności czynu zarzucanego obwinionemu.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:

Odwołanie obwinionego nie zawiera wniosku o uniewinnienie, a Sąd z urzędu zapoznając się z aktami sprawy również nie dostrzegł warunków do ewentualnego uniewinnienia obwinionego.

Natomiast zasadny okazał się zarzut i wniosek obwinionego w zakresie przedawnienia karalności czynu zarzucanego obwinionemu.

Art. 88 ust. 2 Prawa o adwokaturze zakreśla czas w jakim może być dokonywana ocena przewinień dyscyplinarnych adwokatów i aplikantów adwokackich. Stosownie do wskazanego art. 88 ust. 2 z upływem 5 lat ustaje karalność przewinienia dyscyplinarnego co do zasady, nie wliczając wyjątków jakie w niniejszej sprawie nie mają miejsca. Czyn zarzucany obwinionemu został popełniony w dniu 25 października 2017 roku, co powoduje, że w dniu 25 października 2022 roku ustała karalność zarzucanego czynu,  co sygnalizował już Prezes Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Lublinie w dniu 4 stycznia 2023 roku, przekazując Wyższemu Sądowi Dyscyplinarnemu akta wraz z odwołaniem, które wpłynęły do WSDA w dniu 12 stycznia 2023 roku.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury wyraźnie wskazuje na zaniedbania w niniejszej sprawie leżące po stronie Rzecznika Dyscyplinarnego, a historia postępowania opisana została na k. 20 akt sprawy SD 24/22, a także k.12 i 13 wskazują, że od daty przedstawienia zarzutów obwinionemu 13 grudnia 2017 roku do dnia 05 maja 2022 roku nie przeprowadzono żadnej czynności.

Wobec zaistnienia ujemnej przesłanki procesowej stanowiącej podstawę do uchylenia orzeczenia i umorzenia postępowania Wyższy Sąd Dyscyplinarny orzekł  jak w sentencji.