Orzeczenie WSD z dnia 30 września 2017 r.

Adwokat A.S. stanęła pod zarzutem tego, że działając jako prawidłowo umocowany pełnomocnik (?) w piśmie procesowym z dnia 10 grudnia 2015 roku, skierowanym m.in. do tego organu przez użycie sformułowań o kompromitująco niskim poziomie wiedzy, kwalifikacji i umiejętności celników, przy jednoczesnym braku znajomości przez ww. adwokat okoliczności faktycznych sprawy, uchybiła zasadzie godności zawodu, a jednocześnie poprzez nieprzestrzeganie właściwych form i niezachowanie taktu, używanie zwrotów obraźliwych w stosunku do funkcjonariuszy celnych, Urzędu Celnego w Katowicach, przy jednoczesnym niezachowaniu umiaru, współmierności i oględności, uchybiła zasadzie rzeczowości redagowanego pisma, czym poderwała zaufanie do zawodu adwokata oraz przekroczyła granice prawidłowego reprezentowania interesów klienta, a to o przewinienie dyscyplinarne z art. 80 ustawy ? Prawo o adwokaturze w zw. z § 13, § 14, § 16, § 17, § 27, § 43 ZZEAiGZ. (?)

Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. Z zebranego materiału dowodowego wynika, że obwiniona dopuściła się popełnienia zarzucanego jej czynu. Świadczy o tym treść pisma skierowanego do Urzędu Celnego w Katowicach. Nie sposób jednak zgodzić się z zarzutem odwołania, jakoby doszło do obrazy prawa materialnego. Istotą czynu zarzucanego obwinionej było niezachowanie umiaru w piśmie procesowym, co samo w sobie nosi znamiona zachowania negatywnego i nieetycznego, a takie zachowanie wymaga reakcji organu adwokatury i do takiej reakcji doszło.

Sąd odwoławczy rozważając stopień przekroczenia standardów wymaganych od adwokata uznał, iż sformułowania użyte przez obwinioną nie nosiły charakteru drastycznego ani znieważającego funkcjonariuszy, do których się odnosiły. Nie bez znaczenia pozostaje też fakt, iż była to sytuacja jednorazowa, a po zapoznaniu się z zarzutami obwiniona podobne określenia wyeliminowała ze swoich przyszłych pism, co świadczy, że zrozumiała swój błąd i w przyszłości podobnych sytuacji będzie unikała.            Podkreślenia wymaga, iż umorzenie postępowania oznacza ustalenie winy, co też wynika z zaskarżonego orzeczenia, przy czym strona przedmiotowa zarzucanego przewinienia (brak drastycznych sformułowań i jednorazowe uchybienie) oraz podmiotowa (eliminacja podobnych określeń w pismach procesowych oraz dotychczasowa niekaralność) pozwalają na przyjęcie, iż przewinienie obwinionej stanowiło wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 95d ustawy ? Prawo o adwokaturze.