Orzeczenie WSD z dnia 29 listopada 2014r.

Analizując treść art. 81 ust. 2 i 4 oraz art. 95ł ust. 4 ustawy Prawo o adwokaturze, zauważyć należy, iż jedynym czynnikiem różnicującym kary dyscyplinarne nagany oraz karę pieniężną w zakresie konsekwencji ich wymierzenia jest stanowiąca istotę kary pieniężnej bezpośrednia ekonomiczna dolegliwość dla ukaranego. W pozostałym zakresie skutki wymierzenia obu kar są tożsame (fakultatywność orzeczenia dodatkowo zakazu wykonywania patronatu na czas od roku do pięciu lat, utrata biernego prawa wyborczego do organu samorządu adwokackiego na czas trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, usunięcie wzmianki o ukaraniu dyscyplinarnym po upływie trzech lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego)
(...) Mając na uwadze powyższe, nadto zaś uwzględniając fakt, iż przypisane obwinionemu przewinienie dyscyplinarne w swoim opisie nie zawierało uchybień w rozliczeniach pomiędzy obwinionym a jego mocodawcą ani też skutku przypisanego obwinionemu deliktu w postaci szkody majątkowej po stronie mocodawcy, Wyższy Sąd Dyscyplinarny uznał, że wymierzona obwinionemu kara dyscyplinarna nagany, choć uznać ją można za łagodną, nie ma jednak charakteru rażąco niewspółmiernego tak przy ocenie ciężaru gatunkowego przewinienia jak i stopnia zawinienia obwinionego.