Orzeczenie WSD z dnia 28 października 2017 r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny uznał ustalenia Sądu Dyscyplinarnego w odnośnie stanu faktycznego popełnienia obydwu przewinień za prawidłowe. Zarzuty podniesione w odwołaniu obwinionej co do błędnych ustaleń faktycznych nie zasługują na uwzględnienie. Sąd przychylił się natomiast do wniosku obrony o uznanie przewinień adw. M.K. za wypadek mniejszej wagi.

Należy zauważyć, że obowiązek odbycia szkolenia zawodowego został przez obwinioną spełniony, a to jest zagadnienie kluczowe. Faktem jest, że obwiniona nie poinformowała ORA we właściwym terminie o spełnieniu tego obowiązku, jak też nie odpowiedziała na wezwanie Wicedziekana ORA do udzielenia informacji. Swoim zachowaniem naruszyła więc § 64 ZZEAiGZ w zw. z art. 80 ustawy ? Prawo o adwokaturze. Nie można też uznać, że obwiniona należycie usprawiedliwiła nieobecność na przesłuchaniu w charakterze świadka przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego.

Jednak Wyższy Sąd Dyscyplinarny za najważniejszą okoliczność dla oceny zarzucanych przewinień uznał tę świadczącą o spełnieniu przez obwinioną obowiązku doskonalenia zawodowego.