Orzeczenie WSD z dnia 28 listopada 2009 r.

Przede wszystkim należy podkreślić daleko idącą niefrasobliwość obwinionego skutkującą jego bezzasadnym przekonaniem, że będzie mógł wziąć udział w trzech rozprawach sądowych wyterminowanych w odstępach 15 minut przez różne sądy, w szczególności w sytuacji, gdy pierwsza z tych rozpraw wyznaczona została w sprawie karnej. Nie była realną wedle elementarnego doświadczenia życiowego możliwość uczestnictwa w trzech rozprawach sądowych wyznaczonych w tak krótkich odstępach czasu na różnych salach sądowych, bowiem nawet krótkie, kilkuminutowe opóźnienie w rozpoczęciu rozprawy skutkowało niemożliwością stawiennictwa na kolejnej rozprawie. Ta sytuacja wymagała zapewnienia zastępstwa substytucyjnego bądź zrealizowania innej formy zapewnienia osobistego uczestnictwa w kolejnych rozprawach sądowych. Obwiniony tego nie wykonał.

Nie można potraktować jako wykonanie obowiązku właściwego zawiadamiania sądu o niemożności czasowego uczestnictwa w rozprawie oraz obowiązku zapewnienia klientce reprezentacji podczas rozprawy, przeprowadzenia z nią krótkiej rozmowy na korytarzu sądowym i przekazania sugestii, by poprosiła sąd o opóźnienie w rozpoczęciu rozprawy i by zgodziła się na jej prowadzenie bez udziału pełnomocnika.