Orzeczenie WSD z dnia 25 czerwca 2022 r. (8)
Sygn. akt: WSD 130/20
ORZECZENIE
Dnia 25 czerwca 2022 r.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury
w składzie
Przewodniczący: SWSD adw. Aurelia Koksztys-Łuć
Członkowie: SWSD adw. Joanna Lazer
SWSD adw. Monika Stachowicz (spraw.)
przy udziale: Z-cy
Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury
adw. Adama Sadzińskiego
oraz protokolanta: adw. Piotra Hindemitha
w sprawie dyscyplinarnej obwinionego adw. XY z odwołania obwinionego od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Rzeszowie z dnia 4 stycznia 2020 r., sygn. SD 15/19
orzeka:
1. na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 95n pkt 1 ustawy Prawo o adwokaturze utrzymuje w mocy zaskarżone orzeczenie,
2. na podstawie art. 95 l pkt. 2 Ustawy Prawo o adwokaturze w zw. pkt. 1 lit. c uchwały nr 23/2017 Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 1 lipca 2017 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego zasądza od obwinionego adw. XY na rzecz Izby Adwokackiej w Rzeszowie kwotę 1.000,00 zł (słownie: jeden tysiąc złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania przed Sądem II instancji.
WSD 130/20
Uzasadnienie
Rzecznik Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Rzeszowie skierował do Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Rzeszowie wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko adwokatowi XY, zarzucając mu, że:
- składek samorządowych w łącznej wysokości 1.350 zł,
- składek OC w łącznej wysokości 225 zł,
- składek na Fundusz Samopomocy Koleżeńskiej w łącznej wysokości 80 zł,
- oraz zaległych rat pożyczki w wysokości 1.800 zł,
t. w łącznej kwocie 3.455 zł
tj. o czyn z art. 80 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu.
Orzeczeniem z dnia 4 stycznia 2020 r. Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Rzeszowie:
- uznał adw. XY winnym zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego z art. 80 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu,
- na podstawie art. 81 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 82 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze orzekł wobec obwinionego karę pieniężną w wysokości 2-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, tj. 4.500 zł;
- orzekł wobec obwinionego na podstawie art. 81 ust. 2 ustawy Prawo o adwokaturze zakaz wykonywania patronatu na okres 2 lat;
- obciążył obwinionego kosztami postepowania dyscyplinarnego w wysokości 2.000 zł
Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Rzeszowie ustalił, że obwiniony w sposób zawiniony nie regulował składek i rat w łącznej kwocie 3.455 zł. Obwiniony był dwukrotnie karany dyscyplinarnie za podobne delikty, z tych względów Sąd orzekł wobec obwinionego karę dyscyplinarną jak w sentencji orzeczenia.
Odwołanie
od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej
w Rzeszowie na korzyść w części dotyczącej orzeczenia o karze złożył obwiniony
XY zarzucając niewspółmiernie rażącą wysokość kary.
Na rozprawie w dniu 25.06.2022 r. obwiniony sprecyzował, iż kwestionuje orzeczenie w zakresie zakazu wykonywania patronatu na okres lat 2.
Podnosząc powyższe zarzuty obwiniony wniósł o:
- zmianę zaskarżonego orzeczenia i uchylenie pkt III zaskarżonego orzeczenia tj. zakazu wykonywania patronatu na okres lat 2.
Z informacji Okręgowej Rady Adwokackiej w Rzeszowie wynika, iż w toku postępowania międzyinstancyjnego obwiniony uregulował zaległości wobec samorządu adwokackiego.
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury wniósł o utrzymanie zaskarżonego orzeczenia.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Odwołanie obwinionego jako bezzasadne nie zasługiwało na uwzględnienie.
Nie sposób uznać orzeczonego wobec obwinionego zakazu wykonywania patronatu na okres lat 2 za rażąco surowy.
Obwiniony był w przeszłości dwukrotnie karany za podobne przewinienia dyscyplinarne. Nie złożył w sprawie żadnych wyjaśnień, które umniejszałyby stopień jego zawinienia lub stanowiły okoliczności łagodzące w sprawie.
Niewątpliwie powtarzalność przewinień dyscyplinarnych wskazuje na lekceważące traktowanie przez obwinionego Zasad Zbioru Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu, podważając wiarę w możliwość sumiennego i rzetelnego przygotowywania aplikantów adwokackich do wykonywania zawodu w duchu tychże zasad. Przynależność do samorządu adwokackiego to nie tylko przestrzeganie zasad należytego wykonywania zawodu wobec klientów, ale również sumienne realizowanie obowiązków wobec organów samorządu adwokackiego. Dopuszczając się kilkukrotnie przewinień dyscyplinarnych obwiniony nie daje gwarancji należytego wykonywania patronatu, z tego względu orzeczenie zakazu jego wykonywania na okres lat 2 uznać należy za zasadne.