Orzeczenie WSD z dnia 23 lutego 2019 r.

w sprawie dyscyplinarnej obw. adw. X z odwołania Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Siedlcach od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Siedlcach z dnia 18 maja 2018 r., SD 2/18,
na podstawie art. 95n ustawy ? Prawo o adwokaturze w zw. z art. 437 § 1 k.p.k.
orzeka:
uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w Siedlcach.
UZASADNIENIE
Adwokat X został obwiniony o to, że w okresie co najmniej od dnia 2 lutego 2015 r. do dnia 5 lutego 2018 r. w Siedlcach i Warszawie, jako członek Izby Adwokackiej w Siedlcach, wbrew przepisom ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz Regulaminu wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach wskazał jako siedzibę zawodową adres: [?], podczas gdy do CEIDG zgłosił jako adres głównego i dodatkowego miejsca wykonywanej działalności adres [?], a następnie od dnia 31 lipca 2017 r., jako adres głównego i dodatkowego miejsca wykonywania działalności [?], pomimo iż faktycznie pozostawał członkiem Izby Adwokackiej w Siedlcach, tj. o przewinienie dyscyplinarne z art. 80 w zw. z art. 70, art. 71a, art. 71b oraz art. 71d ustawy ? Prawo o adwokaturze oraz w zw. z § 1 ust. 9 i 13 Regulaminu wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach.
W niniejszej sprawie sąd I instancji poczynił następujące ustalenia. Obwiniony R.M., będąc członkiem Izby Adwokackiej w Siedlcach, wskazał jako siedzibę zawodową adres [?] podczas gdy do CEIDG zgłosił jako adres głównego i dodatkowego miejsca wykonywanej działalności adres [?], a następnie od dnia 31 lipca 2017 r. jako adres głównego i dodatkowego miejsca wykonywania działalności [?], pomimo iż faktycznie pozostawał członkiem Izby Adwokackiej w Siedlcach. Wezwany do udzielenia wyjaśnień obwiniony w piśmie z dnia 15 listopada 2017 r. przyznał, że nie dopełnił obowiązku i nie zawiadomił Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie o wykonywaniu zawodu w filii pod adresem [?]. Dodatkowo wskazał, że od dnia 15 listopada 2017 r. siedziba filii znajduje się pod adresem [?]. Po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i postawieniu mu zarzutów, obwiniony nie przyznał się do zarzutu i wyjaśnił, że o prowadzeniu filii powiadomił Okręgową Radę Adwokacką w Warszawie w dniu 15 listopada 2017 r. Wskazał, że przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej mówią o adresie wykonywania działalności, w tym głównego miejsca wykonywania i oddziału, natomiast ustawa ? Prawo o adwokaturze mówi o siedzibie zawodowej, zaś o filii mowa jest w Regulaminie. Zdaniem obwinionego, jego zgłoszoną siedzibą zawodową była [?], natomiast zapomniał powiadomić Okręgową Radę Adwokacką w Warszawie o siedzibie filii, jednak błąd ten naprawił. Powyższe okoliczności pozostawały bezsporne w toku postępowania.
Sąd I instancji zważył, że ustawa o swobodzie działalności oraz przepisy ustawy ? Prawo o adwokaturze nie są tożsame. Siedziba zawodowa adwokata wskazuje tylko na przynależność do określonej Izby, natomiast nie wyznacza zakresu jego działalności jako adwokata. Działalność może być wykonywana w całej Polsce. Z kolei kwestia pozostania członkiem Izby Adwokackiej w Siedlcach pomimo prowadzenia działalności głównie na terenie Warszawy nie stanowi przewinienia dyscyplinarnego, gdyż przeniesienie przez adwokata siedziby do innej Izby Adwokackiej jest jego uprawnieniem, a nie obowiązkiem. W konsekwencji Sąd uniewinnił obwinionego od stawianego mu zarzutu.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Rzecznik Dyscyplinarnej Izby Adwokackiej w Siedlcach, który zaskarżył je odwołaniem, zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego ? ustawy ? Prawo o adwokaturze oraz Regulaminu wykonywania zawodu adwokata w kancelariach indywidualnych ? i wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w Siedlcach do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu Rzecznik Dyscyplinarny wskazał, że nie sposób zgodzić się z argumentacją Sądu Dyscyplinarnego, albowiem pomiędzy danymi wskazanymi organom samorządowym odnośnie siedziby zawodowej a danymi zgłoszonymi do ewidencji gospodarczej powinna być zgodność. Obwiniony winien zgłosić do ewidencji fakt wykonywania działalności we właściwym dla siedziby zawodowej urzędzie gminy, natomiast istotnie nie ma przeszkód, aby adwokat wykonywał działalność w ramach filii, która znajduje się na terenie innej Izby, jednak fakt ten powinien być zgłoszony władzom samorządowym.
Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje.
Odwołanie Rzecznika Dyscyplinarnego zasługiwało na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie bezsporne pozostawało, że obwiniony, prowadząc faktycznie działalność na terenie Warszawy, nie powiadomił o tym władz samorządowych, zresztą sam w swoich wyjaśnieniach wskazywał, że ?zapomniał powiadomić o siedzibie filii?. Trudno podzielić wywody sądu I instancji odnośnie tego, jakoby istniała rozbieżność pomiędzy przepisami samorządowymi oraz ustawą o swobodzie działalności gospodarczej. Taka wykładnia przepisów, jak dokonana przez sąd I instancji, prowadziłaby do konstatacji, że w istocie przepisy ustawy ? Prawo o adwokaturze oraz Regulaminu wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach byłyby martwe. Art. 70, art. 71a ust. 3 i 4 , art. 71b i nast. ustawy ? Prawo o adwokaturze oraz § 1 ust. 9 i 13 Regulaminu wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach stanowią wiążące dla adwokatów regulacje dotyczące uporządkowania kwestii związanych z wykonywaniem zawodu. Adwokat przynależący do określonej Izby Adwokackiej może oczywiście wykonywać działalność w filii znajdującej się na terenie innej Izby, ale winien o tym fakcie powiadomić odpowiednie organy samorządowe, czego obwiniony w sposób oczywisty nie dopełnił. Istotą niniejszej sprawy nie jest analiza rozbieżności pomiędzy przepisami ustawy ? Prawo o adwokaturze czy Regulaminem wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach a ustawą o swobodzie działalności gospodarczej (która obecnie już nie obowiązuje). Istota niniejszej sprawy sprowadza się do oceny, czy obwiniony wypełnił obowiązki nałożone na niego przez przepisy ustawy ? Prawo o adwokaturze i Regulaminu wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach. Prawidłowa analiza materiału dowodowego w niniejszej sprawie wskazuje, że istotnie obowiązków takich nie wypełnił. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, sąd I instancji dokona ponownej analizy zachowania obwinionego w kontekście obowiązujących przepisów. Na marginesie jedynie wskazać należy, że istotnie działanie obwinionego nie nosi znamion wielkiej społecznej szkodliwości czynu, a co za tym idzie ? wskazać należy, iż w niniejszej sprawie sąd rozważy zasadność zastosowania odpowiednio stosowanej regulacji z art. 61 k.k. bądź też art. 85 ustawy ? Prawo o adwokaturze.