Orzeczenie WSD z dnia 19 lutego 2013 r.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny w oparciu o przepis art. 92 punkt 4 Prawa o adwokaturze wyznaczył do rozpoznania sprawy Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w [?]. Rozstrzygnięcie w tej części nie jest ani orzeczeniem ani postanowieniem w rozumieniu art. 88a Prawa o adwokaturze kończącym postępowanie. W tej sytuacji prawnej od powołanego rozstrzygnięcia odwołanie nie przysługuje. W szczególności podstawy takiej nie daje powołany w zażaleniu przepis art. 35 § 2 k.p.k w zw. z art. 95n Prawa o adwokaturze. Powołany przepis daje podstawę jedynie do zaskarżania orzeczeń dotyczących ustalenia właściwości ogólnej. Natomiast w sprawie chodzi o przekazanie ze względów celowościowych. Takie decyzje procesowe pozostają w sferze wyłącznej decyzyjności Sądu, który w tym zakresie orzeka samodzielnie a nie z inicjatywy stron.