Orzeczenie WSD z dnia 18 maja 2013 r.

Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Bydgoszczy wydał zaskarżone orzeczenie w oparciu o stosowne przepisy Kodeksu Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu. Przepisy te nie mogą stanowić samodzielnej podstawy odpowiedzialności dyscyplinarnej, gdyż nie są to przepisy rangi ustawowej lecz zamieszczone w akcie wewnętrznym wydanym przez organ samorządu zawodowego czyli w formie uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej. Podstawą prawną orzeczeń o charakterze represyjnym a taką są orzeczenia sądów dyscyplinarnych może stanowić jedynie przepis rangi ustawowej. W tym postepowaniu takim przepisem może być przepis art. 80 ustawy Prawo o adwokaturze. Z przepisu tego wynikają cztery różne podstawy odpowiedzialności dyscyplinarnej i są to:

1/ postępowanie sprzeczne z prawem

2/ postępowanie sprzeczne z zasadami etyki adwokackiej i godności zawodu

3/ naruszenie obowiązków zawodowych

4/ niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia (art. 8a ust.1 Prawa o adwokaturze).

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 95h i art. 95n ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z art. 437 § 1 k.p.k należało uchylić zaskarżone orzeczenie w całości, jako wydane bez podstawy prawnej i sprawę przekazać sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.