Orzeczenie WSD z dnia 16 luty 2008r.

Każde niestawiennictwo wymaga zawiadomienia o niemożności uczestniczenia i usprawiedliwienia nieobecności niezależnie czy takie niestawiennictwo powoduje jakiekolwiek skutki. Chodzi tu bowiem o stosunek adwokata do sądu, który winien być nacechowany powagą i szacunkiem, a nie o takie czy inne skutki procesowe w danym postępowaniu. Usprawiedliwienie nieobecności powinno przy tym nastąpić niezwłocznie, to jest w pierwszej chwili po ustaniu przeszkody, a nie dopiero przy okazji następnej rozprawy. W razie zajścia nieprzewidzianych okoliczności uniemożliwiających stawiennictwo adwokat winien podjąć starania, by jak najszybciej przedstawić przyczyny usprawiedliwiające jego niestawiennictwo i tym samym by nie dopuścić do powstania wrażenia lekceważenia tak sądu jak i adwokackich obowiązków ? niezależnie, czy przyjętych na siebie dobrowolnie czy wynikających z obrony z urzędu.