Orzeczenie WSD z dnia 11 lutego 2017 r.

Odwołanie obwinionego nie zasługuje na uwzględnienie. Na wstępie podnieść należało, iż obwiniony w toku całego postępowania, w tym toku postępowania wyjaśniającego oraz w postępowaniu przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym oraz Sądem Dyscyplinarnym, nie podjął próby wyjaśnienia stawianych mu zarzutów. Brak jakiejkolwiek reakcji z jego strony w konsekwencji spowodował, iż stan faktyczny w niniejszej sprawie praktycznie ustalony został na podstawie zeznań i dokumentów złożonych przez pokrzywdzoną G.C.
W tej sytuacji Wyższy Sąd Dyscyplinarny zobowiązany był dostrzec i ocenić zachowanie obwinionego w płaszczyźnie § 64 ZZEAiGZ i traktować taką postawę jako okoliczność obciążającą. Brak reakcji obwinionego w toku postępowania przed Sądem Izbowym doprowadził do naruszenia art. 93 b ust. 2 ustawy ? Prawo o adwokaturze i w rezultacie oceny zachowania obwinionego na podstawie dostępnych dowodów, które bez wątpliwości potwierdzają zawinienie obwinionego adw. K.P. W związku z powyższym podniesiony zarzut błędnych ustaleń faktycznych traktować należy wyłącznie jako polemikę z ustalonymi prawidłowo faktami. Wyższy Sąd Dyscyplinarny nie mógł również uwzględnić podniesionego przez obwinionego faktu zwrotu pobranego od pokrzywdzonej honorarium. Odwołanie nie zawierało załącznika w postaci dowodu nadania przekazem pocztowym należności na rzecz pokrzywdzonej. Niezależnie od powyższego pokrzywdzona w piśmie z dnia 15 września 2016 roku zatytułowanym ?Odpowiedź na odwołanie? okoliczności tej kategorycznie zaprzeczyła. Dlatego też zachowanie obwinionego po popełnieniu zarzucanych mu czynów i w toku całego postępowania dyscyplinarnego Wyższy Sąd Dyscyplinarny traktuje jako okoliczność obciążającą, antycypując niejako rozpoznanie zarzutu rażącej niewspółmierności wymierzonej kary.
Kolejną okolicznością obciążającą w tym zakresie jest dotychczasowa karalność dyscyplinarna obwinionego. Jako okoliczność łagodzącą należało uwzględnić stan zdrowia obwinionego w okresie objętym zarzutami.
Uwzględniając wszystkie dyrektywy wymiaru kary, pełna absorpcja wymierzonych kar zawieszenia w czynnościach zawodowych jest karą odpowiednią do stopnia szkodliwości czynów przypisanych obwinionemu oraz wszystkich okoliczności kształtujących jej wymiar.
Mając na uwadze podnoszoną przez obwinionego, choć nieudokumentowaną przez niego sytuację materialną, Wyższy Sąd Dyscyplinarny nie obciążył go kosztami postępowania odwoławczego.