Orzeczenie WSD z dnia 10 grudnia 2022 r. (5)

Sygn. akt: WSD 108/22

 

 

ORZECZENIE

 

Dnia 10 grudnia 2022 r.

 

Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury

w składzie

 

Przewodniczący:  SWSD adw. dr Witold Kabański

Członkowie:         SWSD adw. Irena Malinowska

                              SWSD adw. dr Bogna Orłowska-Zielińska (spraw.)

            

przy udziale: Z-cy Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury 
adw. Adama Sadzińskiego

 

oraz  protokolanta: adw. Piotra Hindemitha

 

w sprawie dyscyplinarnej obw. adw. J.L z odwołania obwinionego od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Wałbrzychu z dnia 6 lipca 2022 r., sygn. SD 42/21

 

na podstawie art. 437 § 1 i § 2 k.p.k. w zw. z art. 80 oraz art. 95n ust. 1 Ustawy Prawo o Adwokaturze

orzeka:

 

I.      Uchyla orzeczenie w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w Wałbrzychu.

 

 

 

 

Sygn. akt: WSD 108/22

 

 

Uzasadnienie

 

Adwokat J.L został obwiniony, o to że:

I.             W piśmie z dnia 2.06.2020 sporządzonym w W., skierowanym do Prezesa Sądu Okręgowego w Ś. oraz Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Ś., będąc adwokatem Izby Adwokackiej w Wałbrzychu:

a)     stwierdził, że ??S. K?bezkarnie składał fałszywe zeznania??

b)     wskazał, iż dnia 01.06.2020r. ??sędzia?E.R?krzycząc na J.L? twierdziła, że za pięć minut przyniesie postanowienie swojego kolegi odmawiające jej wyłączenia??.

c)     żądał zawiadomienia w trybie art. 304§2 kpk Prokuratury o popełnieniu przestępstw na szkodę J.S i groził ściganiem karnym o ile nie zostanie zrealizowane jego żądanie, czym naruszył zasady umiaru i oględności  oraz sformułował okoliczności mało prawdopodobne, uchybił powadze i godności Sądu, a także godził w powagę i godność zawodu adwokata, tj. o czyn z §1 ust. 3, §14, §15, §16, §17, §27 ust. 1 zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu (uchwała NRA z dnia 10.10.1998r. w związku z art. 80 ustawy z dnia 26.05.1982 ? Prawo o adwokaturze.

II.          w piśmie z dnia 02.06.220r. sporządzonym w W., podpisanym przez J. S, P.L i J. L skierowanym do Prezesa Sądu Okręgowego w Ś. oraz Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Ś., będąc adwokatem Izby Adwokackiej w Wałbrzychu, udostępnił adres Kancelarii Adwokackiej J.L do doręczeń korespondencji co ułatwiło J.S i P.L popełnienie przestępstw w postaci zniesławienia SSR S.K.

 

Orzeczeniem z dnia 6 lipca 2022 r. Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Wałbrzychu w pkt I uznał obwinionego adw. J.L winnym tego, że w piśmie z dnia 2.06.2020 sporządzonym w Wałbrzychu, skierowanym do Prezesa Sądu Okręgowego w Ś. oraz Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Ś. , będąc adwokatem Izby Adwokackiej w Wałbrzychu:

a)     stwierdził w pkt 6 pisma ? ?Czy zdaje Pan sobie sprawę, że postępowanie dotyczyło zacierania śladów przestępstwa  oraz niszczenia dowodów przez sędziów i prokuratorów, którzy świadomie odrzucali wnioski dowodowe i niszczyli dowody w sprawie  próby zabójstwa J.S??

b)     stwierdził ??Prokuratorzy i sędziowie jawnie łamiąc przepisy postepowania karnego tworzą z instytucji sądów i prokuratury instytucje do zwalczania prywatnych vendett??

c)     stwierdził ?? W tym samym czasie, sędziowie Sądu Rejonowego w W. przez okres 5 lat  wstrzymywali akt oskarżenia przeciwko członkom ŚKA, po czym wyznaczyli B.S do ?załatwienia? sprawy. B.S, zgodnie z życzeniem kolegów, oddalił wszystkie wnioski dowodowe, dokładnie tak samo jak zrobiła to E.R.?

d)     stwierdził ??Jakby tego było mało, E.R zasądziła wszystkie koszty postępowania od oskarżyciela J.S. Celem działania E.R było kierowanie się niskimi pobudkami, w odwecie przeciwko oskarżycielowi??

e)     stwierdził Skonfliktowany z J.S i J.L S.K, zasądził kilka tysięcy złotych od J.S, tytułem zwrotu kosztów, za sfabrykowany i ustawiony proces, polegający na odrzuceniu wszystkich wniosków dowodowych oskarżenia i uniewinnieniu oskarżonych??

f)      stwierdził ? ?Konflikt z S.K, trwający od 17 lat, wynikał z tego, że dokładnie w taki sam sposób prowadził on proces przeciwko ? wówczas inspektorce Urzędu Skarbowego, a następnie bezkarnie składał fałszywe zeznania?

g)     stwierdził ??W połowie uzasadnienia E.R, przerywając oskarżycielowi i krzycząc na ustanowionego pełnomocnika J.L, pokazując swoją bezkarność, kpiła z obu, twierdząc, że za pięć minut przyniesie postanowienie swojego kolegi, odmawiające jej wyłączenia?.

h)     żądał zawiadomienia w trybie art. 304§2 kpk Prokuratury o popełnieniu przestępstw na szkodę J.S i groził ściganiem karnym o ile nie zostanie zrealizowane jego żądanie

czym naruszył zasady umiaru i oględności oraz sformułował okoliczności mało prawdopodobne, uchybił powadze i godności Sądu, a także godził w powagę i godność zawodu adwokata, grożąc wszczęciem postępowania karnego tj. o czyn z §1 ust. 3, §14, §15, §16, §17, §27 ust. 1 zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu (uchwała NRA z dnia 10.10.1998r.) i za to na podstawie art. 81 ust. 1 pkt 4 w zw. Z art. 80 ustawy Prawo o adwokaturze wymierzył obwinionemu karę dyscyplinarną 5 miesięcy zawieszenia w czynnościach zawodowych.

Natomiast w pkt II wskazanego orzeczenia Sąd I instancji uznał obwinionego za winnego tego, że w piśmie z dnia 2 czerwca 2020r. sporządzonym w W., podpisanym przez J.S, P.L i adw. J.L  skierowanym do Prezesa Sądu Okręgowego w Ś.  oraz Wice-Prezesa Sądu Okręgowego w Ś., będąc adwokatem Izby Adwokackiej w Wałbrzychu, udostępnił adres Kancelarii Adwokackiej J.L do doręczeń co ułatwiło J.S i P.L popełnienie przestępstw w postaci zniesławienia SSR S.K oraz zmuszania do określonego zachowania, tj. o czyn z § 1 ust. 2 i ust. 3, §12 zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu (uchwała NRA z dnia 1.10.1998) i za to na podstawie art. 81  ust. 1 pkt 4  w zw. z art. 80 ustawy Prawo o adwokaturze wymierzył mu karę dyscyplinarną 3 miesięcy zawieszenia w czynnościach zawodowych.

Ponadto Sąd Dyscyplinarny, na podstawie art. 84 ust. Ustawy Prawo o adwokaturze,  połączył kary opisane w pkt I i II orzeczenia i wymierzył adw. J.L karę łączną 5 miesięcy zawieszenia w czynnościach zawodowych (pkt III) oraz orzekł wobec niego zakaz patronatu na okres 3 lat (pkt IV). Natomiast w pkt V i VI  zasądził od obwinionego na rzecz Izby Adwokackiej w Wałbrzychu koszty dochodzenia dyscyplinarnego oraz koszty postępowania przed Sądem Dyscyplinarnym Izby Adwokackiej w Wałbrzychu.

W uzasadnieniu Sąd Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Wałbrzychu podniósł m.in., iż przedmiotem rozpoznania nie jest prawdziwość stawianych przez adw. J.L tez, ale sama forma i konstrukcja pisma z dnia 2 czerwca 2020 r. Wskazał, iż adwokat, który firmuje pismo logiem, nagłówkiem oraz swoim podpisem jest zobowiązany, by zadbać o jego adekwatną treść, nie pozostającą w sprzeczności z treścią zapisów KEA; zachować umiar, profesjonalizm, tonować emocje klienta. Wszelkie wypowiedzi powinny mieć charakter merytoryczny. Ponadto Sąd I instancji podniósł, iż musiał ulec zmianie opis zarzutu w I pkt, jednakże nie doszło in concreto do wyjścia poza ramy oskarżenia. Sąd Dyscyplinarny wskazał również, że obwiniony udostępnił J.S oraz P.L adres swojej Kancelarii jako adres dla ich wszelkiej korespondencji, nie tylko dla doręczeń tam korespondencji jako kancelarii pełnomocnika. Czyniąc to ułatwił im popełnianie przestępstwa opisanego w treści zarzutu nr II. Ponadto Sąd wspomniał, iż adw. J.L był już wielokrotnie karany, nie jest adwokatem początkującym i pełnił w poprzednich kadencjach funkcję Rzecznika Dyscyplinarnego.

Od wskazanego orzeczenia odwołanie wniósł obwiniony, stawiając mu szereg zarzutów, a to: przekroczenia granic zarzutów skierowanych przez Rzecznika Dyscyplinarnego i rozszerzenie tych zarzutów o opis czynów, które nie były ujęte we wniosku, bezzasadne przyjęcie przez Sąd I instancji, że przedmiotem rozpoznania przez Sąd nie jest prawdziwość stawianych w piśmie z dnia 02 czerwca 2020 r.  tez, a forma wymowy. Ponadto Obwiniony w odwołaniu zarzucił również bezpodstawne oddalenie wniosków dowodowych: z dokumentu, tj. protokołu rozprawy przed Sądem Rejonowym w Jaworze oraz z przesłuchania świadka P.L na okoliczności jak we wniosku z rozprawy z dnia 17 marca  2022r., a także bezpodstawne przyjęcie , że pełnienie przez obwinionego funkcji Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego w latach 1995-2001 jest okolicznością obciążającą dla niego.

Obwiniony konsekwentnie poparł złożone przez siebie odwołanie na rozprawie przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym w dniu 10 stycznia 2022r. Natomiast Zastepca Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I Instancji.

 

 

Wyższy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:

 

Odwołanie okazało się uzasadnione o tyle, że skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego orzeczenia. Przy czym istotnym jest, iż rozstrzygnięcie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w niniejszej sprawie nie przesądza o winie czy niewinności Adwokata J.L.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny stanął na stanowisku, że zaskarżone orzeczenie objęte jest uchybieniem. Otóż Rzecznik Dyscyplinarny Izby Adwokackiej w Wałbrzychu w swoim wniosku skonstruował wobec niego zarzuty jak poniżej:

? W piśmie z dnia 2.06.2020 sporządzonym w W., skierowanym do Prezesa Sądu Okręgowego w Ś. oraz Wiceprezesa Sądu O. w Ś., będąc adwokatem Izby Adwokackiej w Wałbrzychu:

a)     stwierdził, że ??S.K?bezkarnie składał fałszywe zeznania??

b)     wskazał, iż dnia 01.06.2020r. ??sędzia?E.R?krzycząc na J.L? twierdziła, że za pięć minut przyniesie postanowienie swojego kolegi odmawiające jej wyłączenia??.

c)     Sygnatura: WSD 108/22