Orzeczenie WSD z dnia 10 czerwca 2017 r.

Rozstrzygnięcie nie zawiera przywołania niezbędnej podstawy orzeczenia w przedmiocie rozstrzygnięcia odpowiedzialności dyscyplinarnej, tj. art. 80 ustawy ? Prawo o adwokaturze, Podstawę odpowiedzialności o charakterze represyjnym (a taką jest odpowiedzialność dyscyplinarna) może stanowić jedynie przepis rangi ustawowej. Zatem podstawą odpowiedzialności dyscyplinarnej adwokata musi być przepis ustawy ? Prawo o adwokaturze, konkretnie zaś art. 80, w którym określono zachowania adwokatów i aplikantów adwokackich podlegające odpowiedzialności dyscyplinarnej. Nadto zauważyć należy, że zaskarżone orzeczenie nie wskazuje także na podstawę ustawową wymierzonej obwinionej kary dyscyplinarnej.

Z wymienionych w art. 80 ustawy podstaw odpowiedzialności dyscyplinarnej trzy pierwsze mają charakter blankietowy, nie pozwalają zatem samodzielnie na ustalenie, czy określone zachowanie wypełnia ustawowe znamiona przewinienia dyscyplinarnego. Dla przyjęcia odpowiedzialności dyscyplinarnej konieczne jest nie tylko określenie, w której z wymienionych postaci sąd dyscyplinarny upatruje podstaw odpowiedzialności obwinionego, ale także wskazanie normy konkretyzującej, i tak ? w przypadku postępowania sprzecznego z prawem ? wskazania konkretnego przepisy prawa naruszonego przez adwokata, w przypadku drugiej i trzeciej z podstaw ? wskazania zasady lub obowiązku uregulowanych w Kodeksie Etyki Adwokackiej, bądź to w innej wewnętrznej regulacji korporacyjnej, ale też wynikających historycznie z ukształtowanego zwyczaju, potwierdzonego jednolitą, konsekwentną linią orzecznictwa sądów dyscyplinarnych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lipca 2010 r., SDI 12/10, OSNKW 2011/3/25).

Utrzymanie w mocy orzeczenia niewskazującego na podstawę odpowiedzialności dyscyplinarnej jest niedopuszczalne. Wobec złożenia środka odwoławczego wyłącznie przez obwinioną nie jest dopuszczalna zmiana zaskarżonego orzeczenia w kierunku niekorzystnym dla obwinionej. W konsekwencji, zaskarżone orzeczenia należało uchylić i sprawę przekazać sądowi I instancji.