Orzeczenie WKD z dnia 21 września 1968 r.

Przeprowadzona w przemówieniu obrończym krytyka materiału dowodowego sprawy nie mieszcząca się w granicach rzeczowej potrzeby, przeprowadzona bez zachowania taktu i umiaru, oraz zawierająca w sobie elementy zniesławiające świadków jest sprzeczna z zadaniami adwokatury, stanowi poważane naruszenie wolności słowa i pociąga za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną.