Kolejny rocznik zbioru urzędowego „Orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach dyscyplinarnych" dostępny w serwisie internetowym WSDA.

W dziale „Orzecznictwo Sądu Najwyższego w sprawach dyscyplinarnych. Zbiór urzędowy" publikujemy Rocznik 2015 zawierający wybór istotnych orzeczeń w sprawach dyscyplinarnych sędziów, adwokatów, notariuszy, prokuratorów, radców prawnych oraz lekarzy. Wydawcą rocznika jest Sąd Najwyższy. Zawarte w nim orzeczenia opracowano w Biurze Studiów i Analiz Sądu Najwyższego. Publikacja udostępniona w formacie pdf zawiera 536 stron.

Roczniki „Orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach dyscyplinarnych" wydawane są w ograniczonym nakładzie książkowym począwszy od 2002r. Wyższy Sąd Dyscyplinarny Adwokatury uzyskał zgodę Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na publikowanie zbioru urzędowego w serwisie internetowym WSDA.

Odpowiednie stosowanie przepisów k.p.k., jawność i zasady postępowania dyscyplinarnego w publikacjach naukowych.

W dziale „Publikacje” przedstawiamy artykuły dr Anny Korzeniewskiej-Lasota, adiunkta w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa i Państwa Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego: Jawność postępowań dyscyplinarnych, Studia Ełckie 14 (2012); Zasady postępowania dyscyplinarnego, Studia Ełckie 15 (2013), nr 1; Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania karnego w postępowaniu w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej adwokatów. Część I, Palestra 9-10/2013; Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania karnego w postępowaniu w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej adwokatów. Część II, Palestra 11-12/2013 (rozważania autorki w zakresie sporządzania uzasadnień orzeczeń pierwszej instancji dotyczą stanu prawnego sprzed nowelizacji z listopada 2014r.)

Sąd Najwyższy o rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej jako podstawie kasacyjnej.

„Nie można zapominać o specyfice odpowiedzialności dyscyplinarnej, realizowanej przez organy korporacyjne, którym, na mocy art. 17 ust. 1 Konstytucji RP, powierzono sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem zawodów zaufania publicznego. To właśnie odpowiednie organy quasi-sądowe samorządu zawodowego kształtują poziom sankcji za określone przewinienia dyscyplinarne, zaś kontrolna funkcja Sądu Najwyższego w trybie postępowania kasacyjnego nie powinna polegać na zbyt daleko idącej interwencji w to uprawnienie samorządu. W kontekście zarzutu rażącej niewspółmierności kary, jego uwzględnienie ograniczać się musi zatem do skrajnych wypadków, w których występuje drastyczna różnica między karą wymierzoną przez sąd korporacyjny, a karą, którą w świetle dyrektyw jej wymiaru należałoby orzec”.

Rozbudowana teza postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 2016r., sygn. SDI 18/16 opublikowana została w dziale „Orzecznictwo”.

O reklamie adwokackiej w ujęciu porównawczym.

W dziale „Publikacje” zamieszczone zostały artykuły „Reklama adwokacka w Polsce i za granicą. Przyczynek do dyskusji na tle wybranych rozwiązań obcych”, którego autorami są Stefan Nowakowski i Błażej Koczetnikow (Palestra 7-8/2004) oraz „Warunki informowania o usługach adwokackich na podstawie nowych przepisów Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (Kodeksu Etyki Adwokackiej)” autorstwa Sebastiana Samola (Palestra 1/2007).